Απόδραση στην ανατολική Πελοπόννησο: Παράλιο Άστρος και Λεωνίδιο

Την ώρα που οι κουτσουπιές αποκτούν το πιο λαμπερό μωβ τους χρώμα, τα άνθη από πορτοκαλιές και λεμονιές μοσχοβολάνε παντού και η μέρα μεγαλώνει για τα καλά, παίρνουμε το δρόμο για τα ανατολικά παράλια της Αρκαδίας. Δύο οικισμοί της Αρκαδίας με μοναδικό χρώμα, ομορφιά και ξεχωριστή ιστορία, αποτελούν ιδανικές ανοιξιάτικες στάσεις.

Το Κάστρο του Αστεριού

Το Παράλιο Άστρος είναι χτισμένο στην δυτική πλευρά του Αργολικού κόλπου, και όπου και αν σταθεί το βλέμμα, το φυσικό τοπίο είναι μαγικό. Η θάλασσα περιτριγυρίζει όλο τον οικισμό και η πιο ωραία βόλτα είναι το Κάστρο του, που το στεφανώνει. Μην σας δειλιάσει η ανηφόρα. Το αυτοκίνητο φθάνει πολύ κοντά στην είσοδο του κάστρου και η επίσκεψη είναι εύκολη. Ο φρεσκο-ασβεστωμένος Ναός της Ευαγγελιστρίας με κυπαρίσσια στην είσοδο, είναι η πρώτη εικόνα που αντικρίζει κανείς. Στην πίσω πλευρά της αυλής της εκκλησίας ένα μικρό πορτάκι, οδηγεί στην καρδιά του κάστρου.

Σύμφωνα με το Χρονικό του Μορέως, μία από τις σημαντικότερες πηγές για την μεσαιωνική ιστορία της Πελοποννήσου, το κάστρο χτίστηκε το 1256 από τον ηγεμόνα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, Γουλιέλμου του Β’ του Βιλλεαρδουίνου, προκειμένου να υποτάξει τον τοπικό πληθυσμό. Το αρχικό του όνομα ήταν Castello della Estella δηλαδή Κάστρο του Αστεριού, λόγω του αστεροειδούς σχήματος της περιοχής πάνω στην οποία χτίστηκε. Το κάστρο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση του 1821, ενώ το 1826 οι οχυρωμένοι στρατιώτες νίκησαν τον πολυάριθμο στρατό του Ιμπραήμ. Σήμερα, σώζονται τα ερείπια από τρεις κατοικίες, χαρακτηριστικά δείγματα της προεπαναστατικής αρχιτεκτονικής της περιοχής. Η θέα από το κάστρο είναι μαγική. Όλος ο αργολικός κόλπος, το Κρανίδι στην απέναντι ακτή, οι αχνές γραμμές των Σπετσών, αλλά και όλο το πράσινο από τον κάμπο της Θυρέας, που γεμάτος με ελιές και αμπέλια συμπληρώνει το μπλε της θάλασσας.

Τα αρχοντικά του Λεωνιδίου

Σε λιγότερο από μία ώρα από το Άστρος φθάνετε στο Λεωνίδιο. Εδώ, ο οικισμός κηρύχθηκε εγκαίρως παραδοσιακός και έτσι η σύγχρονη δόμηση δεν πρόλαβε να κάνει τη ζημιά της. Πέτρινα καπετανόσπιτα, νεοκλασικά αρχοντικά, πλακοστρωμένοι δρόμοι, ευρύχωρες πλατείες, όλα μιλούν για ένα λαμπερό παρελθόν, αλλά και ένα παρόν με αισθητική και ομορφιά. Ο οικισμός είναι χτισμένος κάτω από μία εντυπωσιακή ορθοπλαγιά 250 μέτρων, τον γνωστό Κοκκινόβραχο. Η πλαγιά αυτή αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο γνωστά αναρριχητικά πεδία της Πελοποννήσου και πλέον υπάρχουν πάνω της περισσότερες από 1.000 διαδρομές με διαφορετικούς βαθμούς δυσκολίας. Σε όλη την πόλη συναντήσαμε δεκάδες αναρριχητές από την Ευρώπη, να απολαμβάνουν την ομορφιά της και να ετοιμάζονται για τις αποδράσεις τους πάνω στο βράχο.Αν δεν είστε φανατικοί της αναρρίχησης η γοητεία του οικισμού θα σας ανταμείψει. Όποιο στενό και αν διασχίσετε θα αντικρύσετε μια περίτεχνη αυλόπορτα να οδηγεί σε ένα πανέμορφο αρχοντόσπιτο. Δίπατα και τρίπατα σπίτια χτισμένα κυρίως τον 19ο αιώνα με πλακόστρωτες ή βοτσαλωτές αυλές, κεραμοσκέπαστα χαγιάτια, περίκλειστες αυλές, ψιθυρίζουν ιστορίες μιας σημαντικής ναυτικής δύναμης και ενός ανθηρού εφοπλιστικού κόσμου. Τρία από τα μεγαλοπρεπέστατα προεπαναστατικά μνημεία της Πελοποννήσου, βρίσκονται στο Λεωνίδιο. Ο Πύργος του Τσικαλιώτη, χτισμένος το 1808 , το Αρχοντικό του Πολυτίμου του 1816 και το Αρχοντικό του Κατσικογιάννη, στην βόρεια άκρη του οικισμού, διατηρούν ζωντανό ενός κόσμο του παρελθόντος. Εκτός από την αρχιτεκτονική, η περίφημη τσακώνικη διάλεκτο, σε πινακίδες, αλλά και σε κουβέντες στα καφενεία και τις πλατείες του οικισμού, είναι πραγματική έκπληξη.