Ο Καλαματιανός που επιμένει ότι η Ελλάδα πρέπει να φύγει από το ευρώ !!

Γέννημα θρέμμα Καλαματιανός ο Δημήτρης Καζάκης, επικεφαλής του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (ΕΠΑΜ). Επιμένει ότι σωτηρία για το λαό και τη χώρα δεν υπάρχει όσο παραμένουμε στην ευρωζώνη. Είναι, άλλωστε, από τους πρώτους που τάχθηκε υπέρ της επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Προσθέτει, όμως, ότι ταυτόχρονα με την έξοδο από το ευρώ η χώρα πρέπει να αποκτήσει νέο Σύνταγμα και ο λαός να επιβάλλει την εφαρμογή της αυθεντικής δημοκρατίας, με άμεσα ανακλητούς εκπροσώπους των πολιτών και με υποχρεωτική λογοδοσία.

Ο Δημήτρης Καζάκης στη συνέντευξη που μας παραχώρησε μιλάει για τους δεσμούς του με την Καλαμάτα, παρουσιάζει τις βασικές θέσεις του ΕΠΑΜ, υποστηρίζει ότι η ευρωζώνη βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ύφεση και πως τη λύση μπορεί να δώσει μόνο ο λαός…

-Η συγκυβέρνηση και τα κανάλια λένε ότι έρχεται η ανάκαμψη. Εσείς βλέπετε δείγματα ανάκαμψης;

Εμείς βλέπουμε δείγματα διάλυσης του πολιτικού συστήματος, το οποίο προσπαθεί να αρπαχτεί από οπουδήποτε. Αυτή τη στιγμή τα κόμματα του κοινοβουλίου, συμπολίτευση και αντιπολίτευση, καταρρέουν, διότι δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στους πολίτες. Οπότε, τι κάνουν; Προσπαθούν να οικοδομήσουν πελατειακές σχέσεις με τα λεφτά του Έλληνα φορολογούμενου.
Η αλήθεια είναι ότι η ευρωζώνη βυθίζεται περισσότερο στην ύφεση, οπότε οι επιτροπές και οι αξιωματούχοι της, μαζί με την τρόικα, γίνονται πολύ πιο αδίστακτοι και στις προτάσεις πολιτικής, αλλά και στην εφαρμογή της.
Αυτό που έκαναν στην Κύπρο είναι εντυπωσιακό. Προκάλεσαν τη συντριβή μιας ολόκληρης χώρας μέσα σε ένα μερόνυχτο. Και φυσικά, κάτι ανάλογο μπορούμε να περιμένουμε και εμείς στην Ελλάδα. Αν διαλύσανε με τέτοιον τρόπο μια οικονομία που ήταν από τις πιο εύρωστες της ευρωζώνης, καταλαβαίνετε τι έχουν να κάνουν με εμάς.

-Δηλαδή, οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι Έλληνες πολιτικοί δε μας λένε την αλήθεια;

Δυστυχώς, επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι η ευρωζώνη είναι ένα λίκνο της αγοράς πολιτικού προσωπικού. Διότι δεν είναι μόνο το δικό μας πολιτικό προσωπικό που πούλησε τη χώρα και το λαό μπιρ παρά. Το είδαμε αυτό να συμβαίνει και στην Κύπρο.
Από εκεί και πέρα, το θέμα είναι ότι πρέπει να έχουμε μια αντιμετώπιση το ταχύτερο δυνατό. Πρέπει ο λαϊκός παράγοντας, ο μόνος παράγοντας που μπορεί να μας βγάλει από αυτή την κρίση, να αντιδράσει. Αλλιώς βλέπω δραματικές εξελίξεις για τη χώρα.

-Η πρόταση του ΕΠΑΜ ποια είναι;

Εμείς από την αρχή έχουμε προτείνει τρεις βασικές θέσεις για μια καινούργια αφετηρία και μια διαφορετική πορεία.
Πρώτα πρώτα λέμε ότι το μοναδικό πράγμα στο οποίο έχει δίκιο το υπάρχον καθεστώς και το πολιτικό του προσωπικό είναι ότι εντός ευρώ δεν μπορείς να έχεις άλλη επιλογή. Με το ευρώ δεν μπορείς να εφαρμόσεις μια άλλη πολιτική για την αναδιανομή εισοδήματος και τη μείωση των χρεών, διότι ζούμε σε καθεστώς τραπεζοκρατίας και καρτέλ.
Άρα, λοιπόν, τι πρέπει να κάνουμε; Το πρώτο είναι να διαγράψουμε μονομερώς τα χρέη, αφήνοντας τις τράπεζες –στις οποίες τα τελευταία τρία χρόνια έχουμε δώσει 360 δισεκατομμύρια- να χρεοκοπήσουν. Αυτό δε θα προκαλέσει τη χρεοκοπία του κράτους, όπως λένε, αλλά των δανειστών του.
Το δεύτερο που πρέπει να κάνουμε είναι να ανακοινώσουμε την έξοδό μας από την ευρωζώνη, με σκοπό την εισαγωγή εθνικού νομίσματος. Για να μπούμε σε εθνικό νόμισμα χρειάζονται έξι ως οκτώ μήνες.
Το τρίτο που χρειάζεται είναι δημοκρατία. Να φτιάξουμε ένα πολιτικό και πολιτειακό καθεστώς, όπου θα μετράει η ψήφος και δε θα είναι λευκή επιταγή στα χέρια όποιου εκλέγεται ώστε να κάνει ό,τι του καπνίσει εναντίον του λαού.

-Εάν γίνουν αυτά που λέτε θα έχουμε να φάμε, θα έχουμε φάρμακα, θα μας δίνουν πετρέλαιο;

Τότε θα έχουμε να φάμε, διότι πολύ απλά θα μπορείς να χρηματοδοτήσεις χωρίς χρέος την οικονομία σου. Αυτό είναι το θεμελιώδες που κάνεις όταν έχεις οικονομική δυσπραγία, προσπαθείς να χρηματοδοτήσεις την οικονομία σου χωρίς να συσσωρεύεις χρέος. Αυτή τη στιγμή και αδυναμία χρηματοδότησης έχουμε και τεράστια χρέη συσσωρεύονται.
Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να χρηματοδοτήσεις χωρίς χρέος την οικονομία σου, το εθνικό νόμισμα.

-Μα πώς θα συνεχίσει ο Γερμανός να σου δίνει ιατρικά μηχανήματα, για παράδειγμα, εάν διαγράψεις μονομερώς το χρέος σου προς αυτόν;

Κατ’ αρχήν, δε χρειάζεται να αγοράζεις ιατρικά μηχανήματα από το Γερμανό. Μπορείς να τα παίρνεις από οπουδήποτε αλλού, αρκεί το κράτος να κλείσει μια συμφέρουσα συμφωνία. Αυτό μπορεί γίνει ανά πάσα στιγμή. Η Γερμανία αυτή τη στιγμή κανιβαλίζει χώρες, το ίδιο κάνει και με την Ελλάδα. Ή θα το υποστούμε ή θα το αποτινάξουμε.

-Βασική προϋπόθεση για μια νέα κατεύθυνση είπατε ότι είναι η δημοκρατία. Δημοκρατία, κοινοβουλευτική, δεν είναι αυτό που έχουμε;

Δεν υπάρχει κοινοβουλευτική δημοκρατία στη χώρα. Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για δημοκρατία, όταν η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου παραπαίει, για να μην πω ότι εξωθείται σε απόγνωση.

-Προτείνετε ένα άλλο πολιτικό σύστημα δηλαδή;

Ναι. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει μια Συντακτική Εθνοσυνέλευση, όπου ο ίδιος ο λαός, αυτοπροσώπως όπως λένε οι νομοδιδάσκαλοι, να φτιάξει ένα νέο Σύνταγμα. Το νέο Σύνταγμα αυτό θα πρέπει να κατοχυρώνει τις ελευθερίες του λαού, αυτές που έχουν καταπατηθεί όλο αυτό το διάστημα και ταυτόχρονα να βάλει νέες δικλείδες ασφαλείας, ούτως ώστε να μην μπορεί ο οποιοσδήποτε να τις καταπατά.
Από εκεί και πέρα, θα πρέπει να φτιάξουμε μια δημοκρατία στην οποία να υπάρχει το δικαίωμα της ανακλητότητας. Όταν ψηφίζουμε κάποιον και διαπιστωθεί ότι δε μας κάνει, να μπορούμε να τον καλέσουμε πίσω, χωρίς να περιμένουμε να ξανάρθουν οι εκλογές και να ολοκληρωθεί η καταστροφή. Θα πρέπει να υπάρχει υποχρεωτική λογοδοσία, να μας εξηγούν οι πολιτικοί τι κάνουν, γιατί ψηφίζουν το ένα ή το άλλο. Αυτή είναι η αυθεντική δημοκρατία και όχι αυτό που κάνουν σήμερα οι πολιτικοί, που εμφανίζονται στο λαό μόνο μέσα από τα προστατευόμενα τηλεοπτικά πάνελ.

-Υπάρχει κάποιο κόμμα με το οποίο το ΕΠΑΜ να βρίσκεται κοντά ως προς τις πολιτικές του θέσεις;

Αυτή τη στιγμή όχι. Δεν υπάρχουν άλλες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες είναι κοντά στις θέσεις του ΕΠΑΜ, με εξαίρεση κινήματα βάσης, δηλαδή πρωτοβουλίες πολιτών όπως το Κίνημα δεν Πληρώνω.
Ο λόγος που δεν είμαστε κοντά δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που ζητούν διαγραφή του χρέους. Εμάς δε μας ενδιαφέρει μόνο αυτό, μας ενδιαφέρει και η διαδικασία επιβολής του. Η επιδίωξή μας είναι να ενωθεί ο λαός και να επιβάλλει αυτός τη διαγραφή του χρέους και όχι κάποιος κόκκινος, πράσινος, κίτρινος, μπλε πατερούλης στο όνομα του λαού.

-Ο λαός, όμως, δε φαίνεται να κινητοποιείται…

Η δική μας προσπάθεια, πάντως, αυτή είναι…

-Είστε αισιόδοξος ότι θα κινητοποιηθεί ο λαός;

Εγώ πιστεύω ότι δεν έχει και άλλη επιλογή ο λαός. Αργά η γρήγορα θα αντιδράσει. Εμείς δουλεύουμε, ώστε αυτή η αντίδραση να είναι οργανωμένη, συντεταγμένη και με συγκεκριμένο στόχο. Διαφορετικά, θα είναι αντίδραση βίαιης απόγνωσης, που μπορεί να οδηγήσει σε πάρα πολύ άσχημα αποτελέσματα.

-Για το φασισμό και το ρατσισμό στην Ελλάδα τι άποψη έχετε;

Εμείς παλεύουμε για τη δημοκρατία και, άρα, δεν μπορούμε να έχουμε καμία σχέση με οποιαδήποτε φασιστική οργάνωση. Αλλά ο βασικός φασισμός είναι αυτό που συμβαίνει στις μέρες. Με το έτσι γουστάρω, με μία μονοκονδυλιά, έχουν διαγραφτεί κατακτήσεις αιώνων του ανθρώπινου πολιτισμού και της δημοκρατίας. Έχουμε ξαναγυρίσει στη νεοφεουδαρχία του μεσαίωνα. Στην ευρωζώνη οικοδομείται απολυταρχία. Αυτός είναι ο φασισμός ο σημερινός.
Βεβαίως, για να μπορούν να πλασάρονται ως δημοκράτες αυτοί που εκταμιεύουν το φασισμό στην καθημερινή τους πολιτική πρακτική, χρειάζονται και κόμματα σαν τη Χρυσή Αυγή.
Γι’ αυτό την έχουν τη Χρυσή Αυγή, για να σου λένε «αυτοί είναι φασίστες και εμείς είμαστε δημοκράτες».

-Συμφωνείτε με τη θέση ότι η Χρυσή Αυγή είναι στήριγμα του συστήματος δηλαδή;

Απόλυτα. Η Χρυσή Αυγή έχει εκτραφεί, έχει ενισχυθεί, έχει χρηματοδοτηθεί αδρά από αυτή την ιστορία και, φυσικά, την καλύπτουν. Είναι, για παράδειγμα, τυχαίο το γεγονός ότι ο κοινοβουλευτικός της εκπρόσωπος αθωώθηκε από το δικαστήριο για πράξη κακουργηματικού χαρακτήρα; Οποιονδήποτε άλλο πολίτη κανονικά θα τον είχανε χώσει μέσα…

-Οι δεσμοί σας με την Καλαμάτα ποιοι είναι;

Είμαι γέννημα- θρέμμα Καλαματιανός. Έχω κάνει μέχρι την Α’ Δημοτικού εδώ. Οι γονείς μου αναγκάστηκαν να γίνουν εσωτερικοί μετανάστες, φύγαμε από την Καλαμάτα για την Αθήνα, για να βρουν δουλειά.
Εκείνη η εποχή μοιάζει πολύ με τη σημερινή. Υπάρχει, όμως, μια μεγάλη διαφορά: Τότε δούλευες, σκοτωνόσουν, πάλευες, αλλά αργά και βασανιστικά έβλεπες να έρχεται μια καλύτερη μέρα. Τώρα δουλεύεις, σκοτώνεσαι, πεθαίνεις, αιμορραγείς, αλλά η κατάσταση χειροτερεύει συνέχεια.