Το φετινό φθινόπωρο είναι «φτωχό» σε αργίες καθώς η 28η Οκτωβρίου πέφτει Σάββατο ενώ και τα Χριστούγεννα απέχουν ακόμα αρκετά. Όμως, αυτό δεν σημαίνει πως αν έχετε διάθεση και έστω λίγο χρόνο πρέπει να στερηθείτε την εκδρομική εμπειρία. Αν σχεδιάζετε μια μικρή ή λίγο μεγαλύτερη απόδραση, η εγγύτητα του προορισμού είναι σημαντική παράμετρος. Η Πελοπόννησος λοιπόν με τη μεγάλη ποικιλία από όμορφα μέρη είναι ιδανικός προορισμός για τους κατοίκους του λεκανοπεδίου.
Σε αυτό το αφιέρωμα επιλέξαμε τρεις προορισμούς με διαφορετικά χαρακτηριστικά ο καθένας. Ο πρώτος απευθύνεται σε όσους ψάχνουν ησυχία, χαλάρωση και επαφή με τη φύση. Ο δεύτερος έχει τα πιο «κοσμικά» στοιχεία ορεινού προορισμού, δηλαδή όμορφα καταλύματα, ταβέρνες και μαγαζιά με κοσμήματα και παραδοσιακά προϊόντα όπως και οργανωμένες δραστηριότητες. Ο τρίτος διαθέτει έναν μεγαλειώδη αρχαιολογικό χώρο, ο οποίος είναι μία «υποχρεωτική» επίσκεψη σε όποιον γοητεύεται από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό.
Στην αρχοντική Στεμνίτσα της ορεινής Αρκαδίας
Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε ιδιαίτερα για ποιο λόγο προτείνουμε τη Στεμνίτσα, καθώς το χωριό, της ορεινής Αρκαδίας έχει καταφέρει εδώ και αρκετά χρόνια να προσελκύει επισκέπτες που αναζητούν να περάσουν ένα ποιοτικό Σαββατοκύριακο όχι μακριά από την Αθήνα, ειδικά το φθινόπωρο και την άνοιξη.
Η Στεμνίτσα, σλάβικη ονομασία που σημαίνει τόπος σκιερός και δασώδης, είναι ένα μικρό αρχοντικό χωριό σε υψόμετρο κάτι λιγότερο από 1.100 μέτρα στις πλαγιές του Μαινάλου. Το χωριό μοιάζει να έχει «φωλιάσει» μέσα σε ένα πράσινο δάσος με έλατα, πλατάνια, καρυδιές, κερασιές και ακακίες. Στη Στεμνίτσα υπάρχουν γοητευτικοί ξενώνες που φιλοξενούνται σε πέτρινα αρχοντικά όπως το Μπελλαίικο με τα δωμάτια με τζάκι και την υπέροχη θέα, ο Ξενώνας Στεμνίτσα με τα άνετα δωμάτια και την κλασική ρουστίκ διακόσμηση, ενώ το Kanto’s Guesthouse συνδυάζει με ξεχωριστό τρόπο την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική του χωριού με μοντέρνες υποδομές.
Η Στεμνίτσα είναι από τα μέρη της Ελλάδας που είναι συνδεδεμένη εδώ και αιώνες με την τέχνη του κοσμήματος. Ως εκ τούτου μπορείτε να αγοράσετε όμορφα χειροποίητα κοσμήματα στα εργαστήρια και τα καταστήματα που υπάρχουν και σήμερα στο χωριό. Η παράδοση της αργυροχρυσοχοΐας ξεκίνησε τον 17ο αιώνα καθώς η περιορισμένη γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή έκανε «αναγκαστική» την εύρεση άλλων πηγών εισοδήματος. Σταδιακά, οι τεχνίτες του χωριού δεν εξέλιξαν μόνο τη δημιουργία κοσμημάτων αλλά και την κατασκευή περίτεχνων καμπαναριών, πολλά από τα οποία έχουν ταξιδέψει από τη Στεμνίτσα στις ορθόδοξες εκκλησίες της ανατολικής Ευρώπης.
Η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας που λειτουργεί και σήμερα στεγάζεται σε ένα επιβλητικό πέτρινο κτήριο και ενώνει αυτή την παράδοση με τις σύγχρονες τεχνικές και τις μοντέρνες προσεγγίσεις στο κόσμημα. Στην κεντρική πλατεία της Στεμνίτσας δεσπόζει το πανύψηλο καμπαναριό του Αγίου Γεωργίου, ενώ αξίζει να απολαύσετε τον καφέ ή το γλυκό σας στη «Γερουσία», το καφενείο- μεζεδοπωλείο-ζαχαροπλαστείο που στέκει στη θέση του από το 1870.
Φυσικά μία εκδρομή στην ορεινή Αρκαδία δεν μπορεί να μην περιλαμβάνει και μια επίσκεψη στην πιο δημοφιλή τουριστικά Δημητσάνα με τις πολύ καλές ταβέρνες, όπως ο Δρυμώνας με το καταπληκτικό κουνέλι λαδορίγανη και το περίφημο τυροπιτάρι, το Στέκι της Γεύσης με τα ωραία κρέατα στη σούβλα ή το Πάνω Κάτω με τη μοντέρνα κουζίνα και τον πολύ καλοφτιαγμένο χώρο και τον ωραίο καφέ και κοκτέιλ. Ενώ λίγο έξω από το χωριό βρίσκεται το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης.
Μέσα σε ένα υπέροχο φυσικό τοπίο θα μάθετε πως οι παλαιότερες γενιές χρησιμοποιούσαν την ορμή του νερού για καθημερινές ανάγκες και εργασίες, όπως η παραγωγή αλευριού και η επεξεργασία δερμάτων, αλλά και για να παράγουν υλικά όπως μπαρούτι. Η Δημητσάνα υπήρξε βασικό κέντρο της αμυντικής βιομηχανίας της εποχής της Ελληνικής Επανάστασης.
Αν είστε φίλοι της ιστορίας αξίζει να κάνετε μια στάση και στη Βιβλιοθήκη της Σχολής της Δημητσάνας, εκεί όπου φιλοξενούνται πάνω από 35.000 τόμοι βιβλίων, ανάμεσα τους ορισμένες σπανιότατες εκδόσεις αλλά και η λάρνακα με τα οστά του Παλαιών Πατρών Γερμανού.
Οι φίλοι της πεζοπορίας έχουν πολλούς λόγους να επισκεφθούν τη Στεμνίτσα και την ορεινή Αρκαδία. Η περιοχή έχει μα σειρά από πολύ καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια τα οποία φτάνουν με το φαράγγι του Λούσιου, έναν ποταμό που αγαπούν όσοι είναι εξοικειωμένοι με σπορ όπως το rafting και το canoe kayak. Την ίδια στιγμή η γύρω περιοχή προσφέρεται και για δραστηριότητες όπως ποδηλασία βουνούκαι αναρρίχηση. Ακόμα όμως και αν όλα αυτά δεν σας προξενούν ιδιαίτερο ενθουσιασμό σας προτείνουμε να επισκεφθείτε τη μονή του Τιμίου Προδρόμου, ακολουθώντας ένα μονοπάτι μέτριας δυσκολίας για 15-20 λεπτά από τη Στεμνίτσα. Χτισμένη πάνω σε βράχο μοιάζει σαν να έχει ξεπηδήσει πάνω από το πέτρωμα. Ένας τόπος και ένα θέαμα που αξίζει τον κόπο για να φθάσετε έως εκεί, γι’ αυτό στις αποσκευές σας καλό θα είναι να βάλετε και αθλητικά παπούτσια.
Η Στεμνίτσα απέχει 197 χιλιόμετρα και κάτι λιγότερο από 3 ώρες οδήγησης από το κέντρο της Αθήνας.
Η Αρχαία Μεσσήνη και το «brain drain» και «brain gain» στην αρχαιότητα
To 371 π.Χ. ο Θηβαίος Στρατηγός Επαμεινώνδας νίκησε τους Σπαρτιάτες στα Λεύκτρα της Βοιωτίας. Τα επόμενα -λίγα- χρόνια η Θήβα ήταν η κυρίαρχη δύναμη στον ελληνικό χώρο και ο Επαμεινώνδας θέλησε να αποκαταστήσει τους Μεσσήνιους. Εκείνοι είχαν υποταχθεί κατά τη διάρκεια των Μεσσηνιακών Πολέμων στους Λάκωνες και σε μεγάλο βαθμό είχαν εγκαταλείψει τον τόπο τους, κυρίως για τη Σικελία (όπου ίδρυσαν την εκεί Μεσσήνη (Messina).
Για τη νέα πόλη της Μεσσήνης επιλέχθηκε μια θέση κάτω από το όρος Ιθώμη η οποία προσέφερε φυσική οχύρωση. Η πόλη αντιμετώπιζε την πρόκληση του «brain drain» που είχαν προκαλέσει οι πόλεμοι τους προηγούμενους αιώνες και ο Επαμεινώνδας κάλεσε τους Μεσσήνιους της διασποράς να επιστρέψουν στον τόπο καταγωγής τους. Έτσι, σταδιακά, το «brain drain» μετατράπηκε σε «brain gain» και η Μεσσήνη εξελίχθηκε σε σημαντικό πολιτιστικό κέντρο της αρχαιότητας με την ακμή της να συνεχίζεται στη Ρωμαϊκή Εποχή και μέχρι τον 4ο μ.Χ. αιώνα.
Η ανασκαφική δουλειά, του Πέτρου Θέμελη και και της ομάδας του, ξεκίνησε το 1986 και ουσιαστικά συνεχίζεται ακόμα. Έως τώρα έχει αποκαλύψει και αναστηλώσει χιλιάδες κινητά ευρήματα, μνημεία, εσωτερικές διαδρομές, δηλαδή μια ολόκληρη πόλη. Το μεγάλο αρχαιολογικό πάρκο έχει σπουδαία οργάνωση και περιγραφές που δίνουν ενδιαφέρουσες πληροφορίες για ειδικό και μη κοινό. Επίσης, προσφέρεται σκιά στα ελαιόδεντρα για τον επισκέπτη που θα θελήσει να περάσει πολλή ώρα εκεί (σας προτείνουμε να αφιερώσετε τουλάχιστον 2-3 ώρες). Στον χώρο δεσπόζει ένα θέατρο, στο οποίο κάποτε περίπου 10.000 θεατές παρακολουθούσαν παραστάσεις και πολιτικές ομιλίες και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της ελληνικής αρχαιότητας. Σήμερα, -όπως και το Στάδιο- χρησιμοποιείται για παραστάσεις, συναυλίες και άλλα πολιτιστικά δρώμενα. Ένας τρόπος με τον οποίο η σπουδαία ανασκαφική δουλειά του Πέτρου Θέμελη «ενσωματώνεται» στο σήμερα.
Δεν θα είμαστε τόσο αναλυτικοί με τον αρχαιολογικό χώρο της Μεσσήνης γιατί πιστεύουμε πως καλό είναι να πάτε εκεί σχετικά «ανυποψίαστοι». Απλά θα αναφέρουμε πως εκτός του θεάτρου και του Σταδιού θα δείτε τα ιερά της Αγοράς, το Ασκληπιείο, το λουτρό, το βουλευτήριο, το εκκλησιαστήριο, μία αστική έπαυλη, το γυμνάσιο, την Παλαίστρα, το Μαυσωλείο και άλλα πολλά. Σας προτείνουμε να έρθετε εδώ χωρίς να έχετε ενημερωθεί αναλυτικά για όσα θα δείτε και να βασιστείτε στην εξαιρετική αρχαιολογική επιμέλεια που υπάρχει στο πάρκο αλλά και στο μουσείο.
Ενώ το αρχαιολογικό πάρκο των 400 στρεμμάτων μοιάζει να μην τελειώνει ποτέ, στην πραγματικότητα δεν έχει αποκαλυφθεί πάνω από το 1/3 της αρχαίας Μεσσήνης. Πρόκειται για ένα κολοσσιαίο έργο ανασκαφής και αναστήλωσης που «ξεκλειδώνει» πολλά στοιχεία για το πως ήταν η καθημερινή ζωή στην αρχαιότητα. Στην καλή κατάσταση του χώρου έχει συμβάλει και το γεγονός πως ο οικισμός δεν καταστράφηκε ποτέ ολοκληρωτικά από κάποια φυσική καταστροφή ή πολεμική επιδρομή, ούτε χτίστηκε «από πάνω», όπως συνέβη πολλές φορές σε άλλες ελληνικές πόλεις. Εκτός από την Αρχαία Μεσσήνη αξίζει να επισκεφθείτε και το Ανδρομονάστηρο, ένα υποδειγματικά αναστηλωμένο βυζαντινό μοναστήρι, λίγα χιλιόμετρα μακριά, το οποίο βρίσκεται σε ένα καταπράσινο περιβάλλον.
Αν θέλετε να επισκεφθείτε μόνο τον αρχαιολογικό χώρο μπορείτε να το κάνετε ακόμα στο πλαίσιο μιας ημερήσιας εκδρομής από την Αθήνα, καθώς έως τις 31 Οκτωβρίου η ώρα λειτουργίας του είναι από τις 8 το πρωί έως τις 8 το βράδυ. Βέβαια, εμείς προτείνουμε να κάνετε τουλάχιστον μία διανυκτέρευση είτε στην αρχαία Μεσσήνη, είτε στην πόλη της Καλαμάτας. Μία από τις γοητευτικότερες ελληνικές πόλεις που καταφέρνει να διατηρείται πρωτοπόρα σε τομείς όπως ο πολιτισμός και η γαστρονομία. Περισσότερα για όλα αυτά μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Ενώ στη Μεσσηνία ακόμα και στην καρδιά του φθινόπωρου οι θερμοκρασίες μπορεί να θυμίζουν καλοκαίρι. Επομένως, ίσως το μαγιό στις αποσκευές σας να είναι μια καλή ιδέα.
Η Αρχαία Μεσσήνη απέχει 229 χιλιόμετρα και κάτι λιγότερα από 3 ώρες οδήγησης από την Αθήνα.
Στην γραφική Λάμπεια της Ηλείας και σε ένα υπέροχο δάσος
Η Ηλεία είναι πασίγνωστη διεθνώς ως τουριστικός προορισμός. Σε αυτό έχει συμβάλει το εκπληκτικό παραλιακό μέτωπο στο Ιόνιο με τις απέραντες αμμουδερές παραλίες, όπως και φυσικά η Αρχαία Ολυμπία. Το ορεινό κομμάτι της μπορεί να μην είναι εξίσου αναπτυγμένο τουριστικά, αλλά σίγουρα έχει το γούστο του. Ένα από τα χωριά που ξεχωρίζουν για την, παραδοσιακού χαρακτήρα, ομορφιά του είναι η Λάμπεια, γνωστή και με το παλαιότερο όνομα της, Δίβρη. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 900 μέτρων, στα Λάμπεια Όρη περίπου στα μισά της Εθνικής Οδού Πατρών Τρίπολης.
Το trademark του χωριού είναι πως οι γειτονιές τους είναι χτισμένες σε διαφορετικό υψόμετρο η κάθεμια, ουσιαστικά σαν ξεχωριστοί μικροί οικισμοί. Κάθε γειτονιά έχει τη δική της εκκλησία όπως και δικό της κοιμητήριο. Σε μία από τις συνοικίες η οποία λέγεται Γκρουστάδες, υπάρχει ο βυζαντινός Ναός της Αγίας Τριάδας, ηλικίας τουλάχιστον 800 ετών με εξαιρετικές τοιχογραφίες εντός του. Ένα άλλο εκκλησιαστικό highlight είναι το μοναστήρι της Χρυσοπηγής ηλικίας 450 ετών και σε υψόμετρο άνω των 1.000 μέτρων, το οποίο περιβάλλεται από ένα υπέροχο ελατοδάσος. Τα περισσότερα σπίτια στη Λάμπεια είναι χτισμένα σε παραδοσιακό στιλ, διώροφα ή τριώροφα και ξεχωρίζουν για τα ξύλινα μπαλκόνια τους και τις σκεπές με τα κόκκινα κεραμίδια. Φυσικά και εδώ τα έλατα έχουν τη τιμητική τους. Στη Λάμπεια προφανώς δεν υπάρχουν πολλές επιλογές για διασκέδαση υπάρχει όμως υπέροχη θέα ενώ το χωριό βρίσκεται πολύ κοντά σε ένα μοναδικό οικοσύστημα.
Ενώ η Λάμπεια ως χωριό δεν υστερεί σε ομορφιά θεωρούμε πως ο κυριότερος λόγος να βρεθεί κανείς εδώ δεν έχει να κάνει με την ανθρώπινη δραστηριότητα. Σε απόσταση 12 χιλιομέτρων από τη Δίβρη βρίσκεται το δάσος της Φολόης. Το μοναδικό δρυοδάσος στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, στο οποίο κατά τη μυθολογία ζούσε ο Κένταυρος Φόλος, ο οποίος έδωσε και το όνομα του στο υπέροχο αυτό μέρος. Αξίζει να αφιερώσετε μια μέρα για να περπατήσετε ανάμεσα στις θεόρατες και υπεραιωνόβιες βελανιδιές, ειδικά τώρα το φθινόπωρο όταν τα πεσμένα φύλλα τους σχηματίζουν ένα χρυσοκόκκινο παχύ χαλί. Ένα άλλο χαρακτηριστικό της Φολόης που την κάνει φιλική σε οικογένειες αλλά και ανθρώπους χωρίς εμπειρία στις φυσιολατρικές δραστηριότητες είναι πως το δάσος είναι σε μεγάλο βαθμό επίπεδο, με καλοσυντηρημένα μονοπάτια που το κάνουν εύκολα προσπελάσιμο με τα πόδια ή και το ποδήλατο.
Ειδικά τώρα τον φθινόπωρο, οι μανιταροσυλλέκτες θα βρουν έναν τόπο με μεγάλη ποικιλία ειδών. Η Φολόη είναι ένας πραγματικός πνεύμονας οξυγόνου και πράσινου, ο οποίος χάρη και στη φύση των δέντρων του (οι βελανιδιές δεν καίγονται εύκολα) έχει καταφέρει να μείνει άθικτος για αιώνες από πυρκαγιές και ανθρώπινες παρεμβάσεις. Στη Λάμπεια υπάρχει ξενοδοχείο που προσφέρει ζεστά δωμάτια και παραδοσιακό σπιτικό πρωινό,, όπως και κάποια ενοικιαζόμενα καταλύματα. Αν έχετε λίγο παραπάνω χρόνο στη διάθεση σας αξίζει να οδηγήσετε λιγότερο από μία ώρα για να φθάσετε στην Αρχαία Ολυμπία.
Η Λάμπεια απέχει από την Αθήνα 228 χιλιόμετρα ή περίπου 3 ώρες οδήγησης
Hello, my name is 21century. I'm a 50 year old self-employed in Peloponnisos island.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου