Το περασμένο Σαββατοκύριακο και με «προνόμιο» μια Δευτέρα ελεύθερη από υποχρεώσεις, ένα road trip που θα συνδύαζε φυσική ομορφιά, πολιτισμό και γαστρονομικές απολαύσεις ήταν μονόδρομος.
Οι προθέσεις μπορεί να υπήρχαν, αλλά ο εξοπλισμός μας δεν ήταν επαρκής. Αυτοκίνητο δυστυχώς δεν υπήρχε. Εντέλει, η πρόταση ενός φίλου αποδείχθηκε «χρυσός». Mας πρότεινε να νοικιάσουμε ένα SUV αυτοκίνητο από την Avis. Η συγκεκριμένη επιλογή μάς έδωσε τη δυνατότητα να είμαστε αρκετά πιο ευέλικτοι στο πότε θα ξεκινούσαμε, καθώς με πολύ εύκολο τρόπο είχαμε τη δυνατότητα να παραλάβουμε το αυτοκίνητο ακριβώς την ώρα που θέλαμε. Σημαντικό επίσης -σε εποχές πανδημίας και ιδιαιτέρων συνθηκών- είναι ότι το αυτοκίνητο ήταν πεντακάθαρο αλλά και η ίδια η διαδικασία της ενοικίασης απολύτως ασφαλής. Η κράτηση και η επιλογή του αυτοκινήτου έγινε online και πανεύκολα.
Οπότε, πολύ γρηγορότερα και πιο απλά από όσο φανταζόμασταν, βρεθήκαμε στον αυτοκινητόδρομο Αθήνας-Τρίπολης. Φθάνοντας στο Σταθμό Εξυπηρέτησης Αυτοκινήτων στο Αρτεμίσιο, δεν γινόταν να μην κάνουμε μία στάση για να θαυμάσουμε το τοπίο: μια πεδιάδα απλωνόταν μπροστά μας. Εκεί, η θερμοκρασία ήταν εμφανώς χαμηλότερη από εκείνη με την οποία ξεκίνησε το ταξίδι μας. Ήλιος «με δόντια». Δεν μας προκάλεσε έκπληξη κάτι τέτοιο βέβαια, αφού είχαμε φροντίσει να ενημερωθούμε για όλες τις καιρικές συνθήκες που θα αντιμετωπίζαμε στο ταξίδι μας.
Η πρώτη μεγάλη στάση του ταξιδιού μας ήρθε μετά από περίπου τρεις ώρες οδήγησης. Φθάνουμε στη Λάμπεια (ή Δίβρη), ένα ορεινό χωριό στην Ηλεία, όχι τόσο γνωστό μα πανέμορφο. To ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της είναι ότι οι γειτονιές της είναι χτισμένες σε διαφορετικό υψόμετρο η καθεμία. Άρα το χωριό είναι απλωμένο και κάθε γειτονιά έχει τη δική της ενορία και το δικό της νεκροταφείο. Τα σπίτια είναι χτισμένα σε παραδοσιακό στιλ, διώροφα ή τριώροφα με ξύλινα μπαλκόνια και όμορφες κατακόκκινες κεραμιδένιες στέγες. Το χωριό είναι γεμάτο δέντρα, κυρίως έλατα. Σε μία από τις συνοικίες του, η οποία λέγεται Γκρουστάδες υπάρχει ο βυζαντινός ναός της Αγίας Τριάδας, ο οποίος στέκει στη θέση του τουλάχιστον 800 χρόνια. Μέσα στο ναό υπάρχουν επίσης υπέροχες τοιχογραφίες.
Αφού ήπιαμε τον καφέ μας και απολαύσαμε το ορεινό τοπίο, συνεχίσαμε για το δάσος της Φολόης. Ένα από τα highlight όλου του ταξιδιού ήταν η ίδια η διαδρομή για να φτάσουμε έως εκεί. Το τοπίο είναι πανέμορφο, μα ο δρόμος απαιτητικός. Το αυτοκίνητο όμως που εξασφαλίσαμε χάρη στη μηνιαία συνδρομή μας κάνει την οδήγηση παιχνίδι. Αν βρεθείτε εδώ, φροντίστε να έχετε φορτισμένη την μπαταρία του smartphone σας ή ακόμα καλύτερα την φωτογραφική μηχανή σας.
Φτάνουμε στο πανάρχαιο δάσος, το μοναδικό δάσος με βελανιδιές στα Βαλκάνια, το οποίο πήρε το όνομά του από τον Κένταυρο Φόλο. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Ηρακλής φιλοξενήθηκε εδώ από τον Κένταυρο όταν κυνηγούσε τον Ερυμάνθιο κάπρο. Ο Φόλος κέρασε τον Ηρακλή κρασί, το οποίο αποτέλεσε την αιτία μιας μάχης με τους άλλους κενταύρους και τελικά ένα βέλος από το τόξο του Ηρακλή σκότωσε κατά λάθος τον Φόλο.
Ο μύθος μπορεί να είναι μύθος, η επιβλητικότητα του δάσους, όμως, καθιστά σαφές γιατί αυτός ο τόπος είναι τόσο σημαντικός από την αρχαιότητα. Οι ντόπιοι λένε ότι στα 42.000 στρέμματά του υπάρχουν «5.000.000 δέντρα». Όπως είναι λογικό, δεν προλαβαίναμε να τα μετρήσουμε οπότε δεχτήκαμε αναντίρρητα τον αριθμό και προχωρήσαμε στην εξερεύνηση του τοπίου. Αρχικά, διασχίζοντας τους δασικούς χωματόδρομους, το SUV μας εγγυόταν ότι αυτό μπορούσε να γίνει χωρίς κανένα πρόβλημα. Στη συνέχεια, περπατήσαμε.
Ένας λόγος που αυτό το δάσος είναι ένα από τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη και έχει καταφέρει να διασωθεί από πυρκαγιές που κατά καιρούς έχουν πλήξει την Πελοπόννησο, είναι τα ίδια τα δέντρα του. Η «καπέλη» όπως λένε οι ντόπιοι τη βελανιδιά είναι δέντρο που καίγεται δύσκολα. Το περασμένο καλοκαίρι, ενώ στην ευρύτερη περιοχή υπήρξαν φωτιές, αυτό το μοναδικό οικοσύστημα, ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000 διασώθηκε. Έξω από το δάσος, η θέα είναι μοναδική. Δεν είναι τυχαίο ότι το οροπέδιο της Φολόης χαρακτηρίζεται ως «το μπαλκόνι της Ηλείας».
Επόμενος σταθμός και τελευταίος της πρώτης ημέρας της εκδρομής μας είναι η Αρχαία Ολυμπία. Φθάνουμε ακολουθώντας μία καταπράσινη διαδρομή. Εδώ θα δειπνήσουμε και θα διανυκτερεύσουμε.
Το επόμενο πρωϊνό μας βρίσκει στον αρχαιολογικό χώρο. Χρειαστήκαμε περίπου ένα τρίωρο για δούμε τα εντυπωσιακά μνημεία, όπως το αρχαίο Στάδιο, τους ναούς του Δία και της Ήρας (εκεί που γίνεται η αφή της Ολυμπιακής Φλόγας) την Παλαίστρα, το εργαστήριο του Φειδία και το μουσείο με τη διάσημη συλλογή γλυπτών και πήλινων αντικειμένων. Εξίσου εντυπωσιακό με τα αρχαία κτίρια και τα ευρήματα, όμως, είναι και το ίδιο το καταπράσινο τοπίο. Είναι κρίμα για όποιον έχει χρόνο να μην επισκεφτεί την Αρχαία Ολυμπία την περίοδο της άνοιξης.
Μία ώρα αργότερα και μετά από μία διαδρομή που βλέπουμε για πρώτη φορά θάλασσα, βρισκόμαστε στην γραφική Κυπαρισσία, την πρώτη παραλιακή στάση του road trip μας.
Θα διανυκτερεύσουμε στην Άνω Πόλη της με τα πέτρινα σπίτια, το Κάστρο και τις ψησταριές που σερβίρουν το «signature» πιάτο της περιοχής: πεντανόστιμη γουρουνουπούλα. Το επόμενο πρωϊνό θα μας βρει για καφέ στο λιμάνι της Νέας Πόλης, όπου σχεδιάζουμε να επιστρέψουμε στην Αθήνα ακολουθώντας μία διαφορετική διαδρομή.
Μέσω της επαρχιακής οδού Τρίπολης-Καλαβρύτων, θα βρεθούμε στα ορεινά της Αχαΐας. Συγκεκριμένα στην Ζαρούχλα, ένα γραφικό χωριό στο οποίο κυριαρχεί το πράσινο αλλά και η πέτρα, η οποία είναι το υλικό με το οποίο κατασκευάστηκαν μαγαζιά, σπίτια και όμορφοι δρόμοι.
Αφού πιούμε τον καφέ μας σε ένα παραδοσιακό καφενείο κατευθυνόμαστε προς την τελευταία στάση του τριημέρου. Τη λίμνη Τσιβλού. Ένα πανέμορφο υγρότοπο σε υψόμετρο 750 μέτρων.
Η μέρα είναι ηλιόλουστη, το νερό της λίμνης ήρεμο. Η θέα στον Χελμό θυμίζει Άλπεις. Αν δεν το ξέρει κανείς, δύσκολα φαντάζεται ότι αυτό το οικοσύστημα δημιουργήθηκε από μία καταστροφή. Πιο συγκεκριμένα, από κατολισθήσεις και καθιζήσεις που αφάνισαν ένα ολόκληρο χωριό, τη Σίλβαινα, το 1913.
Η επιστροφή στην Αθήνα μας βρίσκει «κουρασμένους αλλά ευχαριστημένους», όπως γράφαμε και στις εκθέσεις του Δημοτικού που περιέγραφαν εκδρομές στη φύση. Αναμένοντας την επόμενη ευκαιρία για κάποια απόδραση, επιστρέψαμε το SUV στην AVIS. Και εκεί είχαμε την τύχη να ενημερωθούμε για κάτι ακόμα πιο tailor made. Tην συνδρομητική υπηρεσία Switch by Avis η οποία έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό, την ευελιξία. Με το Switch by Avis μπορείς να έχεις αυτοκίνητο με μηνιαία συνδρομή, εύκολα, γρήγορα και online. Χωρίς δεσμεύσεις και χωρίς προκαταβολή. Μπορούμε να επιλέξουμε την κατηγορία economy για ένα αυτοκίνητο που δεν έχει μεγάλη κατανάλωση καυσίμου σε εποχές ακριβής βενζίνης, ή ένα ηλεκτρικό, ένα αυτόματο αυτοκίνητο πόλης για εύκολες μετακινήσεις ή ένα μικρό SUV για άνετη κίνηση στην πόλη ή και για μακρινές διαδρομές.
Hello, my name is 21century. I'm a 50 year old self-employed in Peloponnisos island.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου