Παράλιο Άστρος: Ένα family-friendly «νησί» στην Πελοπόννησο

 Τα άνθη από τις πορτοκαλιές, το άρωμα των ανθισμένων λεμονιών, το λαμπερό μωβ χρώμα από τις κουτσουπιές. Είναι ένα σκηνικό παραμυθένιο λες και κάποιος τα έβαλε όλα με τάξη και στόχο να δημιουργήσει ένα προορισμό ιδανικό για την οικογένεια. Είναι Πέμπτη, στα τέλη του Μάρτη και εμείς έχουμε ξεκινήσει από την Αθήνα με προορισμό το παράλιο Άστρος στην Κυνουρία. Είναι εκεί που η Αρκαδία συναντά τη θάλασσα και έρχεται και αυτή η πλευρά να ενισχύσει την θετική έννοια της λατινικής φράσης, «Et in Arcadia ego», που θέλει να δείξει και να αναδείξει την μοναδικότητα αυτού του τόπου.

Από τα Δερβενάκια

Θα χρειαστούμε σχεδόν δυόμισι ώρες για να προσεγγίσουμε τον οικισμό. Αρχικά, θα κινηθούμε στην εθνική οδό με κατεύθυνση την Κόρινθο και θα επιλέξουμε την πρώτη έξοδο προς Άργος με τη διαδρομή να περνά από τα ιστορικά Δερβενάκια. Θα διασχίσουμε το Άργος, θα περάσουμε τους Μύλους, που κάποτε η στάση ήταν επιβεβλημένη για σουβλάκι. Στη συνέχεια, θα δούμε μπροστά μας το περίφημο κάστρο.

Στο Λόφο του Φάρου

Έχουμε φθάσει. Ο Κωστής, ο φωτογράφος του ταξιδιού, κατάγεται από την Τρίπολη και έχει περάσει εδώ αρκετά καλοκαίρια της παιδικής του ηλικίας. Μου λέει ιστορίες από εκείνα τα χρόνια. Δεν έχουν εξάλλου περάσει και πολλά καθώς δεν είναι ούτε 25 ακόμη. «Πάμε από εδώ που κάναμε βουτιές μου λέει και ανεβαίνουμε στο Λόφο του Φάρου. Μία προσεγμένη αυλή, παγκάκια, η εκκλησία του Προφήτη Ηλία. Ένα ζευγάρι τουριστών απολαμβάνει τη σκιά των πεύκων. «Από εδώ πίσω, πηγαίναμε και κάναμε τις βουτιές» μου λέει ο Κωστής, και μου δείχνει τα ύψη. Ξεκινούσαν από τα τρία μέτρα και φθάνει το ψηλότερο σημείο στα 15. Δεν το λες και απλό. Και σίγουρα δεν το συστήνουμε σε κάποιον καθώς έχει ένα υψηλό επίπεδο ρίσκου. «Εκείνο που μου άρεσε πολύ εδώ είναι ότι τις σχεδόν δύο εβδομάδες του καλοκαιριού που ερχόμασταν ήμασταν τελείως ελεύθεροι, πηγαίναμε το μεσημεράκι για μπάνιο, μετά καθόμασταν έξω με παρέες, τρώγαμε τα νόστιμα σουβλάκια, καμία φορά πίτσα. Καθώς μεγαλώναμε, αρχίζαμε και βγαίναμε και τα βράδια». Τον ρωτάω αν έχει έρθει πρόσφατα. «Και τώρα έτσι είναι. Είναι όλοι άνετοι. Βλέπεις οικογένειες με μικρά παιδιά, βλέπεις κόσμο να κάνει βόλτες στην προκυμαία. Ποδήλατα, πάνω κάτω, φωνές, παιχνίδια».

Στη νησιωτική οπτική του Παράλιου Άστρους

Καθόμαστε λίγη ώρα εδώ, στον προαύλιο χώρο του ανακαινισμένου φάρου, και στη συνέχεια, κάνουμε μία βόλτα στο τμήμα του οικισμού που είναι εδώ γύρω και είναι γνωστό και ως «νησί». Ο χαρακτηρισμός αυτός γίνεται ξεκάθαρος, καθώς περπατώντας και παρατηρώντας τα στενάκια, θα αισθανθείς ότι είσαι πράγματι σε έναν νησιωτικό οικισμό.

Θα βρεθείς να περπατάς σε μικρά δρομάκια, ασπρισμένα με ασβέστη, ενώ τα σπίτια σχεδόν «γλείφουν» το δρόμο δημιουργώντας όμορφες, αλλεπάλληλες οπτικές. Ο φρεσκοασβεστωμένος ναός της Ευαγγελιστρίας, με κυπαρίσσια στην είσοδο, είναι η μία από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες, ενώ εμείς ακολουθούμε ένα μικρό ανηφορικό δρομάκι και καταλήγουμε στην καρδιά του ερειπωμένου κάστρου.

Στο εμβληματικό Κάστρο

Σύμφωνα με το Χρονικό του Μορέως, μία από τις σημαντικότερες πηγές για την μεσαιωνική ιστορία της Πελοποννήσου, το κάστρο χτίστηκε το 1256 από τον ηγεμόνα του Πριγκιπάτου της Αχαΐας, Γουλιέλμου του Β’ του Βιλλεαρδουίνου, προκειμένου να υποτάξει τον τοπικό πληθυσμό. Το αρχικό του όνομα ήταν Castello della Estella δηλαδή Κάστρο του Αστεριού, λόγω του αστεροειδούς σχήματος της περιοχής πάνω στην οποία χτίστηκε. Το Κάστρο έπαιξε σημαντικό ρόλο στην επανάσταση του 1821, ενώ το 1826, οι οχυρωμένοι στρατιώτες νίκησαν τον πολυάριθμο στρατό του Ιμπραήμ.

Σήμερα, σώζονται τα ερείπια από τρεις κατοικίες, χαρακτηριστικά δείγματα της προεπαναστατικής αρχιτεκτονικής της περιοχής. Η θέα από το κάστρο είναι μαγική. Όλος ο αργολικός κόλπος, το Κρανίδι στην απέναντι ακτή, οι αχνές γραμμές των Σπετσών, αλλά και όλο το πράσινο από τον κάμπο της Θυρέας, που γεμάτος με ελιές και αμπέλια συμπληρώνει το μπλε της θάλασσας. Μας πήρε ώρα στην κορυφή του λόφου. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή για όποιον επιδιώξει να εισέλθει, καθώς όπως αναφέραμε και παραπάνω, είναι ερειπωμένο και αρκετοί από τους τοίχους ετοιμόρροποι. Ωστόσο, δεν ξέραμε ποια θέα να πρωτοδιαλέξουμε

Στη σύγχρονη μαρίνα

Αφήσαμε το κάστρο και κατεβήκαμε προς τη μαρίνα. Μία σύγχρονη επένδυση, που φιλοξενεί δεκάδες μικρά ή μεγαλύτερα σκάφη και αποτελεί ιδανικό σταθμό για ανεφοδιασμό και διασκέδαση για εκείνους που επιλέγουν να κάνουν διακοπές με ιστιοπλοϊκό ή σκάφος γενικότερα. Στη συνέχεια, κάναμε μία μεγάλη βόλτα στον παραλιακό πεζόδρομο με τα μαγαζιά. Τους καλοκαιρινούς μήνες, εδώ είναι το ιδανικό σημείο για μία απογευματινή ή βραδινή βόλτα. Είσαι δίπλα στη θάλασσα, μπορείς να επιλέξεις ένα από τα πολλά μαγαζιά και να απολαύσεις τις διακοπές σου.

Όλη η ακτή μία παραλία και μία ακόμη

Οι παραλίες της περιοχής είναι πολλές. Με βασική την μεγάλη αμμώδη παραλία που απλώνεται μπροστά από τον οικισμό, μπορείτε να επιλέξετε κάποιο από τα οργανωμένα της τμήματα ή αν κινηθείτε λίγο νοτιότερα, να κάνετε το μπάνιο σας με μεγαλύτερη ηρεμία πάνω και κουβαλώντας την δική σας ομπρέλα.

Μία ακόμη επιλογή είναι να κολυμπήσετε στην παραλία Ατσίγγανος, που βρίσκεται πίσω ακριβώς από το κάστρο, στη βόρεια πλευρά. Εξαιρετική αμμουδιά όπου το καλοκαίρι λειτουργεί καντίνα. Οι επιλογές διαμονής είναι πολλές. Τα περισσότερα καταλύματα κινούνται στο ίδιο επίπεδο ενώ υπάρχουν και μερικά που έχουν καταφέρει και έχουν κάνει το κλικ της διαφοράς. Μία αναζήτηση είναι βέβαιο ότι θα σας φέρει μπροστά σε αυτό που εσείς ψάχνετε.

Περπατήσαμε αρκετά. Είδαμε έναν οικισμό όμορφο που μπορεί αυτή την εποχή του χρόνου με τους λιγοστούς τουρίστες, -το ταξίδι έγινε τέλη Μαρτίου- να μην έχει έντονο το vibe της διασκέδασης και των διακοπών, ωστόσο σε προδιαθέτει. Σου δίνει τα πειστήρια ότι εδώ θα δημιουργείται μία ωραία κατάσταση τους καλοκαιρινούς μήνες. Οι προηγούμενες εξάλλου επισκέψεις που είχαν γίνει στην καρδιά της σεζόν, συνηγορούν.