Το Πόρτο Χέλι αναπαύεται μέσα στον προστατευμένο όρμο του και φλερτάρει με την άνοιξη. Ένας κλειστός δασωμένος όρμος με γαλήνια νερά. Τα πανιά των ιστιοπλοϊκών, λευκά στίγματα σε μπλε καμβά. Βαμμένο λευκό και γαλάζιο, το εκκλησάκι της Ευαγγελίστριας στολίζει την μία πλευρά του λιμανιού. Όταν τα φώτα ανάβουν όλος ο παραθαλάσσιος μικρόκοσμος αντανακλά τον εαυτό του στα αρυτίδωτα νερά.
Αρχές της άνοιξης στο Πόρτο Χέλι. To δημοφιλές θέρετρο της Αργολίδας περιμένει το καλοκαίρι και προετοιμάζεται. Οι τελευταίοι επισκέπτες του Σαββατοκύριακου απολαμβάνουν τη λιακάδα πίνοντας καφέ και τρώγοντας στον μικρό πεζόδρομο με θέα στη θάλασσα. Οι ρυθμοί είναι χαλαροί, τίποτα δεν θυμίζει την επερχόμενη πολιορκία που θα κάνουν σε λίγο καιρό επισκέπτες από όλο τον κόσμο καταφθάνοντας δια ξηράς και θαλάσσης. Χάρη στο ασφαλές τουριστικό καταφύγιο σκαφών με τις πλωτές εξέδρες, τα ιστιοπλοϊκά και τα γιοτ αυξάνονται και πληθύνονται κάθε χρόνο.
Εφοπλιστές, επώνυμοι και VIPs κρύβονται στα μεγάλα κτήματα όπου έχουν κτιστεί οι πολυτελείς βίλες τους. Υψώνουν τείχη και διεκδικούν για τον εαυτό τους τις δαντελωτές ακτές της χερσονήσου νότια και ανατολικά από το Πόρτο Χέλι. Οι υπόλοιποι θα αρκεστούν σε όσες παραλίες εξακολουθούν να είναι προσβάσιμες, ή θα νοικιάσουν φουσκωτά και μικρά σκάφη για να περιπλεύσουν τα παράλια και να δουν από κοντά το νησάκι της Χινίτσας.
Η αρχαία πόλη των Αλιέων
Το ασφαλές λιμάνι Porto Bizatο (ή Eel Harbor) όπως το έλεγαν οι Ιταλοί τον 18ο αιώνα, ήταν ένα από τα 6 της Πελοποννήσου που καταχωρήθηκαν στους ενετικούς χάρτες ήδη από το 1692. Ωστόσο, η ιστορία της περιοχής όπου βρίσκεται το Πόρτο Χέλι μας ταξιδεύει πολύ πιο πίσω στο παρελθόν, μέχρι την Πρωτοελλαδική περίοδο. Τότε θεωρείται πως υπήρξε η πρώτη εγκατάσταση στη νότια πλευρά του κόλπου, απέναντι από τον σημερινό οικισμό. Πολύ αργότερα, στα τέλη του 7ου αι. π.Χ., ιδρύθηκε η ισχυρή αρχαία πόλη των Αλιέων που άκμασε από το 600-300 π.Χ.
Η ακρόπολή της βρισκόταν στην κορυφή του λόφου στη θέση Καστράκι και η πόλη εκτεινόταν στις πλαγιές του και στον γειτονικό λόφο. Την περιέβαλλε κυκλικό τείχος σχεδόν 2 χιλιόμετρα με πύργους. Στο εσωτερικό της βρέθηκαν κατάλοιπα τουλάχιστον 20 οικιών, βιοτεχνικές εγκαταστάσεις και θρησκευτικό κέντρο. Εξαιτίας της μεταβολής των επιπέδων της θάλασσας, στην Ύστερη Αρχαιότητα το βόρειο άκρο της πόλης βυθίστηκε. Οι περιοχές εκτός του τείχους που ερευνήθηκαν από τους αρχαιολόγους περιλαμβάνουν ένα ιερό του Απόλλωνα που ήταν σε χρήση ήδη από τον 7ο αι. π.Χ. Είναι και αυτό βυθισμένο στον όρμο του Πορτοχελίου.
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι το όνομά της η πόλη το πήρε από την ενασχόληση των κατοίκων της με το ψάρεμα. Παράλληλα, μάζευαν και επεξεργάζονταν κοχύλια από τα οποία έβγαινε η φημισμένη πορφυρή βαφή -η λεγόμενη «βασιλική βαφή», με χρώμα κόκκινο έως ιώδες. Τα κοχύλια τα μετέφεραν στη γειτονική Ερμιόνη στο «πορφυρείο» της οποίας γινόταν επεξεργασία και βαφή νημάτων και υφασμάτων.
Προορισμός για VIPs
Άλμα στο πρόσφατο παρελθόν: τότε που άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι επισκέπτες από τις αντικρινές Σπέτσες για μπάνιο στην κατάφυτη ακτή της Κόστα, και να κτίζονται οι πρώτες πολυτελείς βίλες. Από το 1965 και μετά έγινε η αγορά κοντινών νησίδων από εφοπλιστές όπως ο Σταύρος Λιβανός, που έγινε ιδιοκτήτης της Κορωνίδας, και ο Σταύρος Νιάρχος που πήρε την Σπετσοπούλα.
Από τότε και μετά η ομορφιά της δασωμένης περιοχής του Πορτοχελίου με τις δαντελωτές ακτές και τα διάφανα πρασινογάλαζα νερά, προσέλκυσε πολλούς γνωστούς επιχειρηματίες όπως οι οικογένειες Βαρδινογιάννη, Γουλανδρή, Λαιμού, Κυριακού, τον πρώην βασιλιά Κωνσταντίνο, τον βασιλιά της Ολλανδίας και άλλους. Μέσα στις επόμενες δεκαετίες η οικιστική ανάπτυξη κορυφώθηκε και οι βίλες κτίζονταν η μια μετά την άλλη μέσα σε μεγάλες εκτάσεις που συχνά φθάνουν ως το νερό. Παράλληλα, έγιναν επενδύσεις σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες -κάποιες από τις οποίες λειτουργούν σήμερα ανακαινισμένες.
Καλοκαιρινές εικόνες
Το Πόρτο Χέλι είναι δημοφιλέστατος προορισμός για τα Σαββατοκύριακα όλου του χρόνου, καθώς απέχει δυόμιση ώρες από την Αθήνα. Τα καλοκαίρια κυριολεκτικά βουλιάζει από κόσμο που κάνει βόλτα στη μεγάλη προκυμαία μέχρι την λεγόμενη «ινσταγκραμική γωνιά» -το παλιό αντλιοστάσιο που έχει μετατραπεί σε στέκι για πιτσιρίκια και παππούδες. Ο πεζόδρομος πάνω από τον οποίο υψώνεται η ωραία εκκλησία της Ευαγγελίστριας συγκεντρώνει τα καφέ-μπαρ και τα εστιατόρια του οικισμού, και το βράδυ είναι το επίκεντρο της διασκέδασης.
Σε όλη την περιοχή πολλές πολυτελείς βίλες προσφέρονται για ενοικίαση, μαζί με δεκάδες Airbnb και μικρά ξενοδοχεία, ή ενοικιαζόμενα δωμάτια. Τρία μεγάλα ξενοδοχεία λειτουργούν μέσα στο Πόρτο Χέλι και άλλα σε κοντινή απόσταση.
Αν επιλέξετε να κάνετε μπάνιο στη Χινίτσα (ή Χηνίτσα), θα περάσετε μέσα από τις εγκαταστάσεις ενός από αυτά τα μεγάλα ξενοδοχεία, του Hinitsa Bay των AKS hotels. Η ωραία αμμώδης παραλία είναι οργανωμένη σε μεγάλο μέρος της, αλλά υπάρχει και ελεύθερο τμήμα. Προσφέρει θέα στο ομώνυμο νησάκι το οποίο στην αρχαιότητα λεγόταν Αλιούσσα και είναι συνήθως περιτριγυρισμένο από ιστιοπλοϊκά και γιοτ.
Παρότι δεν υπάρχει παραλία, αλλά μικροί βραχώδεις ορμίσκοι, αξίζει να κάντε βόλτα μέχρι τον Άγιο Αιμιλιανό, με το ωραίο ομώνυμο εκκλησάκι κτισμένο πάνω από τη θάλασσα. Αν βρεθείτε εκεί την ώρα του δειλινού θα απολαύσετε μαγευτικό ηλιοβασίλεμα με θέα προς τις Σπέτσες. Μία άλλη παραλία της περιοχής είναι το Κουνούπι, με άμμο και ψιλό κοκκινωπό βότσαλο. Έχει θέα στην ομώνυμη βραχονησίδα, δεν είναι οργανωμένη, αλλά η πρόσβαση γίνεται μέσα από μαντρότοιχους που αφήνουν χώρο μόνο για ένα αυτοκίνητο. Γι’ αυτό είναι προτιμότερο να παρκάρετε πιο μακριά και να πάτε με τα πόδια.
Η λιμνοθάλασσα της Βερβερόντας
Βρίσκεται πλάι στο Πόρτο Χέλι και θα φθάσετε εύκολα μέχρι την όχθη της με το όχημά σας. Η λιμνοθάλασσα που περιβάλλεται από πράσινο, έχει πάντα ήρεμα νερά και εκεί εδρεύει από το 1982 η τοπική σχολή σκι. Το ξωκλήσι της Παναγίτσας συμπληρώνει το ωραίο τοπίο. Στο άνοιγμα όπου η λιμνοθάλασσα συναντάει την ανοιχτή θάλασσα υπάρχει παραλία για μπάνιο και snorkeling. Η Βερβερόντα έχει την ιστορία της. Από την εποχή του Καποδίστρια λειτουργούσε ως ιχθυοτροφείο, το οποίο έγινε σημαντική πηγή εσόδων για τους ντόπιους μέχρι το τέλος του 1960 που ξεκίνησε η τουριστική ανάπτυξη της περιοχής. Η σύσταση των υδάτων και η θερμοκρασία είναι ιδανική για διάφορα είδη ψαριών. H πιο εμπεριστατωμένη ερμηνεία σχετικά με την ονομασία της λιμνοθάλασσας είναι πως προέρχεται από τον άγριο θάμνο ξάλαφτο που φύεται σε αφθονία στην περιοχή και ανήκει στην οικογένεια των βερβεριδών. Η διαδεδομένη άποψη ότι ονομάστηκε Βερβερόντα επειδή ο κόλπος χρησίμευε ως ορμητήριο Βερβερίνων πειρατών, δεν φαίνεται να τεκμηριώνεται ιστορικά.
Hello, my name is 21century. I'm a 50 year old self-employed in Peloponnisos island.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου