Μοναδική εμπειρία πεζοπορίας στην Κυπαρισσία

Μοναδική ήταν η εμπειρία όσων συμμετείχαν στην πεζοπορία που διοργανώθηκε από τους συλλόγους της Κυπαρισσίας χθες το πρωί, με αφετηρία την Ανω Πόλη και προορισμό μία από τις γύρω βουνοκορφές, με το τοπωνύμιο «Γερνό». Οσοι τυχεροί συμμετείχαν και δεν είχαν περπατήσει πάλι στα γύρω βουνά, δεν μπορούσαν να φανταστούν πόση ομορφιά κρύβεται μια ανάσα έξω από την πόλη.

Το ξεκίνημα έγινε λίγο μετά τις 10 το πρωί από το ηρώο της Ανω Πόλης, με οδηγό τον έμπειρο καθηγητή Φυσικής Αγωγής και προπονητή Γιάννη Πετρίδη. Στο δεύτερο γκρουπ οδηγός ήταν ο λάτρης του βουνού και των σπορ Λεωνίδας Χαραλαμπόπουλος που είχε χαράξει και τη διαδρομή την οποία μάλιστα ο ίδιος έκανε με ποδήλατο.

Τα πρώτα μέτρα ήταν μέσα από την όμορφη παλιά Ανω Πόλη, τα καλντερίμια, τα σοκάκια, τα στενά δρομάκια της, μέχρι να αρχίσει το περπάτημα σε στενά μονοπάτια που οδηγούσαν ψηλά στο βουνό έχοντας την πρώτη επαφή με την ομορφιά της φύσης. Περνώντας κάτω από το λόφο όπου βρίσκεται ο Αγιος Γεώργιος, βρεθήκαμε στο δρόμο που οδηγεί στους Αγίους Πάντες. Τους προσπεράσαμε και συνεχίσαμε προς τους Αγίους Θεοδώρους. Πριν φτάσουμε όμως εκεί, στρίψαμε αριστερά και τότε άρχισε η πραγματική ορεινή πεζοπορία, μέσα από στενά και απότομα μονοπάτια, αλλά συνάμα όμορφα, καλυμμένα σε πολλά σημεία από τα κλαδιά των δέντρων που δημιουργούσαν τούνελ για να περάσεις και πέτρες μεγάλες στο πλάι που σε προσκαλούσαν να καθίσεις να ξαποστάσεις.

Οσο ανηφορίζαμε η θέα γινόταν όλο και πιο όμορφη, πιο μαγευτική… η πόλη της Κυπαρισσίας με το λιμάνι της βρισκόταν κάτω από τα πόδια σου, το βλέμμα σου μπορούσε να δει όλο τον Κυπαρισσιακό Κόλπο, από τα χωριά της Ηλείας, την Ελαία, το Καλό Νερό και έφτανε μέχρι πέρα από τα Φιλιατρά, βλέποντας την πόλη των Φιλιατρών και όλα τα χωριά που βρίσκονται διάσπαρτα στον κάμπο της Τριφυλίας. Μπορούσες να θαυμάσεις τους απέραντους ελαιώνες αλλά και μια θάλασσα στη στεριά από τις καλλιέργειες καρπουζιών και τα θερμοκήπια. Και ενώ τα πόδια άρχισαν να βαραίνουν, ξεπρόβαλαν μοναδικές φυσικές ομορφιές, ανθισμένες παπαρούνες, μαργαρίτες, μικρές καταπράσινες εκτάσεις, που σου δίνουν δύναμη να συνεχίσεις, ενώ η καλή παρέα έκανε το περπάτημα πολύ πιο ευχάριστο.

Ωσπου φτάνεις στον προορισμό σου και δεν πιστεύεις ότι μπορεί να υπάρχει τόση ομορφιά κρυμμένη εκεί ψηλά. Ενα τεράστιο καταπράσινο λιβάδι σε ένα πανέμορφο οροπέδιο και κρύο νερό να σε περιμένει κάτω από μια αριά. Ολοι ξαπλώνουν στο γρασίδι να ξεκουραστούν αλλά και να απολαύσουν την φύση και φυσικά φωτογραφικές μηχανές και κινητά παίρνουν φωτιά για να αποτυπώσουν την ομορφιά που δεν χορταίνει το μάτι. Στο χώρο αυτό βρίσκεται ένα παλιό αλώνι που μαρτυρά ότι κάποτε η γη αυτή καλλιεργείτο, ενώ σήμερα είναι βοσκοτόπια και λίγα μέτρα πιο πάνω το σπίτι ενός κτηνοτρόφου.

Μετά από αρκετή ώρα παραμονής η επιστροφή έγινε από άλλη διαδρομή, ένα βατό χωματόδρομο ο οποίος περνά από το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων, όπου το νερό κυλά κάτω από την εκκλησία. Από εκεί η απόσταση για την Ανω Πόλη δεν είναι πολύ μεγάλη και έγινε ευχάριστα και γρήγορα. Ολοι μαζί περίπου 80 άτομα που συμμετείχαν στην πεζοπορία στάθηκαν να ξαποστάσουν στην πλατεία της Ανω Πόλης, όπου τους περίμεναν μεζέδες από τον Σύλλογο για την Προστασία και Αναβίωση της Ανω Πόλης Κυπαρισσίας. Φυσικά όλοι με ανυπομονησία ρωτούσαν πότε θα επαναληφθεί κάτι ανάλογο, καθώς η φύση με τις ομορφιές είναι εκεί και μας περιμένει για να την γνωρίσουμε.