ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΧΩΡΙΑ στο άγριο τοπίο της μεγαλύτερης οροσειράς της Πελοποννήσου

 Η ψηλότερη οροσειρά της Πελοποννήσου εντυπωσιάζει τους επισκέπτες της με το άγριο και επιβλητικό της τοπίο. Ανάμεσα σε αυτές τις εικόνες αντικρίζει κανείς γραφικά χωριουδάκια και μικρούς οικισμούς άγνωστους ακόμη στο ευρύ κοινό που κερδίζουν τις εντυπώσεις και με το παραπάνω, τόσο με την αυθεντικότητα που τα χαρακτηρίζει όσο και με το πλούσιο φυσικό περιβάλλον ολόγυρά τους.

Άρνα

Χτισμένη σε υψόμετρο 750 μέτρων στις ανατολικές πλαγιές του Ταΰγετου, η άγνωστη στο ευρύ κοινό Άρνα, διατηρεί χαμηλό προφίλ και ελκύει όσους αναζητούν την πραγματική χαλάρωση και αποτοξίνωση από τους ρυθμούς της πόλης.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που αντικρίζει ο επισκέπτης ο περήφανος πλάτανος στην κεντρική πλατεία ο οποίος έχει ύψος 30 μέτρα και η περίμετρος του κορμού του φτάνει τα 13,80 μέτρα. Ο συγκεκριμένος πλάτανος, μάλιστα, έχει συμπεριληφθεί σε έναν δημοσιευμένο κατάλογο με πελώρια δέντρα από όλη την Ευρώπη.

Οποιαδήποτε εποχή του χρόνου κι αν την επισκεφτεί κανείς, θα χαρεί επαφή με τη φύση μέσω των μονοπατιών του Ταΰγετου και ποιοτική ξεκούραση. Στα συν το καλό φαγητό και οι σούπερ τιμές.

Βόρειο

Ο παραδοσιακός οικισμός Βόρειο (παλαιότερα γνωστός ως Μπρίντα), σε απόσταση 45 χλμ. περίπου από την Καλαμάτα, αναπτύσσεται σε μια πλαγιά με υπέροχο φυσικό τοπίο και θέα στο φαράγγι του Ριντόμου, παραπλεύρως του οποίου συναντάται.

Πολλά και όμορφα πετρόχτιστα σπίτια με χαρακτηριστικές κόκκινες κεραμοσκεπές, ανάμεσα σε στενά και γραφικά καντούνια συνθέτουν την εικόνα του χωριού, που κερδίζει τον επισκέπτη με την αφοπλιστική και ανεπιτήδευτη γραφικότητά του.

Στην κεντρική πλατεία του χωριού δεσπόζει ο ναός του Αγίου Νικολάου που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα, ο οποίος από το 1997 έχει ανακηρυχθεί ως αρχαιολογικό μνημείο. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο του ναού που σώζεται ακέραιο στο εσωτερικό του χρονολογείται από το 1713, ενώ οι τοιχογραφίες του, βάσει της τεχνοτροπίας τους, ανάγονται στο 19ο αιώνα.

Λογκανίκος

Στα σύνορα του νομού Λακωνίας με την Αρκαδία, το χωριό είναι χτισμένο σε υψόμετρο 770 μέτρων και πρόκειται για έναν απομονωμένο προορισμό, περιβαλλόμενο από δύο φυσικά τείχη, που δημιουργούνται από τις πλαγιές του Ταΰγετου, τα οποία προστατεύουν το χωριό στην ουσία από νότο και από βορρά.

Πέτρινα σπίτια και βρύσες, πηγάδια και νερόμυλοι, όλα δείγματα της λαϊκής αρχιτεκτονικής στα όσα συνθέτουν τη σημερινή εικόνα του Λογκανίκου. Σημείο αναφοράς του το καθολικό της Βυζαντινής Μονής του Αγίου Γεωργίου, που χρονολογείται από το 1375 μ.Χ., ένα από τα σημαντικότερα και παλαιότερα μνημεία της ευρύτερης περιοχής, καθώς και η βυζαντινή καστροπολιτεία στη βόρεια πλευρά του χωριού.