ΠΡΟΣΟΧΗ : Ο διπλανός μας δεν έχει να φάει…

 Την ώρα που όλος ο κόσμος παρακολουθεί το οικονομικό δράμα της Ελλάδας ,μικρά ανθρώπινα δράματα εξελίσσονται γύρω μας.

Σοκαρίστηκα από την εικόνα ενός άνεργου οικογενειάρχη που αντίκρισα χθες το απόγευμα σε οικισμό  της Νοτιοδυτικής Μεσσηνίας σε απόσταση αναπνοής από το κοσμοπολίτικο Costa Navarino.

Άνεργος συμπατριώτης μας  οικογενειάρχης πατέρας ενός  οχτάχρονου κοριτσιού εκλιπαρούσε  για μία μικρή βοήθεια   σε ….τρόφιμα  την ιδιοκτήτρια του περιπτέρου προκειμένου να μην γυρίσει στο σπίτι του για μία ακόμα φορά με άδεια χέρια.

Ρωτώντας την ιδιοκτήτρια του περιπτέρου πληροφορήθηκα  ότι ο συγκεκριμένος  οικογενειάρχης  είναι άνεργος  για μεγάλο χρονικό διάστημα  ενώ τα λιγοστά του έσοδα προέρχονται από  την χωματερή του δήμου , όπου κάθε πρωί περιμένει να αδειάσουν τα απορριμματοφόρα  ,ανακατεύοντας τα σκουπίδια για την επιλογή αντικειμένων που θα μπορούσαν να προωθηθούν στην ανακύκλωση .

Επεκτείνοντας την συζήτηση πληροφορήθηκα ακόμα ότι το μαγείρεμα  των …δωρεών σε μακαρόνια , πατάτες ,ρύζι κλπ. γίνεται σε φωτιά από καυσόξυλα λόγω έλλειψης ηλεκτρικής κουζίνας και αδυναμίας πληρωμής του λογαριασμού του ηλεκτρικού ρεύματος.

Δεν  γνωρίζω  πού θα βγάλει όλος αυτός ο κυκεώνας. 

Ο εφιάλτης δεν έχει τέλος. 

Η απόγνωση κορυφώνεται. 

Απαντήσεις δεν υπάρχουν. 

Ούτε και ελπίδα όταν η κρίση προκαλεί αυτά τα αποτελέσματα