Αγώνας για να εξαλειφθεί η βία κατά των γυναικών

Δήλωση της Αντιπεριφερειάρχη Πελοποννήσου Κωνσταντίνας Νικολάκου για τη διεθνή ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών
H 25η Νοεμβρίου έχει καθιερωθεί από τον ΟΗΕ ως η διεθνής ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, που είναι μία από τις πιο διαδεδομένες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο. Δυστυχώς, στον πολιτισμένο κόσμο μας, στην Ελλάδα του 2014, στην Ελλάδα της κρίσης, τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας είναι μία σκληρή πραγματικότητα. Το φαινόμενο αυτό όχι απλώς δεν εξαλείφεται, αλλά εξελίσσεται κιόλας, αφού δεν περιορίζεται, πλέον, μόνο σε περιπτώσεις χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, αλλά συναντάται σε μεγάλο βαθμό σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Η ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών καθιερώθηκε από τον ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 1999, με αφορμή τη φρικτή δολοφονία πολιτικών ακτιβιστριών, προκειμένου να αναδείξει το δυσάρεστο αυτό κοινωνικό φαινόμενο σε παγκόσμια διάσταση. 14 χρόνια μετά, στο φαινομενικά εξελιγμένο κόσμο μας, το φαινόμενο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, αφού από τα στατιστικά στοιχεία προκύπτει ότι μία στις τρεις γυναίκες κακοποιείται. Μάλιστα από το ποσοστό αυτό, το 68% είναι έγγαμες. Η βία ως βίωμα ή ως απειλή δε γνωρίζει διαχωριστικές γραμμές από πλευράς πλούτου, φυλής ή πολιτισμού και εμποδίζει τις γυναίκες να απολαύσουν τα δικαιώματά τους.
Η οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών δεν αρκεί για να τις κάνει ικανές να ξεφύγουν από τον κοινωνικό καταναγκασμό και την ενδοοικογενειακή βία. Η βία αυξάνεται ακόμη και σε χώρες, όπου οι γυναίκες έχουν κατακτήσει πέρα από την οικονομική ανεξαρτησία και το υψηλό κοινωνικό κύρος. Συνέπεια της πανδημίας αυτής με διαφορετικές μορφές είναι η απομάκρυνση των γυναικών από το περιβάλλον στο οποίο ζουν, σε αντίθεση με τους δράστες, που σπάνια αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σπίτι ή τον κοινωνικό τους περίγυρο. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Οι γυναίκες αγωνίζονται. Πρέπει να τις στηρίξουμε και να τις υποστηρίζουμε με δομές κοινωνικές, αλλά και νομικές. Δεν πρέπει να κρύβονται. Δεν είναι οι θύτες, είναι τα θύματα και πρέπει πάνω από όλα οι ίδιες να απαιτούν την παραδειγματική τιμωρία των δραστών.