Πολυχώρος πολιτισμού το “Τρενοτεχνείο”

Ενα ξεχωριστό χώρο έχει αποκτήσει από το καλοκαίρι η Κυπαρισσία. Είναι ένας χώρος πολιτισμού όπου όχι μόνο προβάλλονται και παρουσιάζονται πολιτιστικές δράσεις, αλλά παράγεται και πολιτισμός. Ο χώρος αυτός δεν είναι άλλος από το “Τρενοτεχνείο” που έχει δημιουργήσει ο πολυτάλαντος καλλιτέχνης Νίκος Καλογερόπουλος με την στήριξη και την βοήθεια φίλων του. Βρίσκεται στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της πόλης και ξεφύτρωσε μέσα από το σκουπιδότοπο και το βούρκο που είχε μετατραπεί το παλιό μηχανοστάσιο. Η δημιουργία του αποτελούσε όνειρο ζωής για τον “Καλόγερο” (Νίκο Καλογερόπουλο), αφού πάντα οραματιζόταν να δημιουργήσει και να αφήσει κάτι στον τόπο του. Ετσι όπως λέει και ο ίδιος, πλέον αισθάνεται ικανοποιημένος. Εχει φυτέψει ένα δέντρο αλλά, όπως σημειώνει, αυτό δεν αρκεί. Περιμένει να ανθίσει και να βγάλει καρπούς. Μπορεί να έχει μόνο λίγους μήνες λειτουργίας, αλλά έχουν γίνει πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις.
Και όπως λέει ο ίδιος, αυτό είναι μόνο η αρχή, ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Μουσικές βραδιές, πολιτιστικές εκδηλώσεις, θεατρικές παραστάσεις και ονόματα όπως ο Γιώργος Κιμούλης και ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου είναι μόνο μερικά από αυτά που έχει δει το κοινό της περιοχής. Στόχος όμως είναι ο χώρος αυτός να αποτελέσει το σημείο αναφοράς για τους νέους, για τα μουσικά και θεατρικά σχήματα της περιοχής, να γίνει χώρος που να μπορούν οι νέοι να βρουν βήμα έκφρασης. 2Στη διακόσμησή του κυριαρχεί το στοιχείο του τρένου, ράγες, βαγόνια και βαγονέτα συνθέτουν το σκηνικό. Η πέτρα με το ξύλο και το σίδερο από τις ράγες δένουν αρμονικά, ενώ γλυπτά της φωτιάς (κορμοί καμένων ελαιόδεντρων) περιβάλλουν τον προαύλιο χώρο. 7Συναντήσαμε το Νίκο Καλογερόπουλο στο “Τρενοτεχνείο” με την στενή του συνεργάτιδα Μπέσυ Πλέτσα, που είχε και την ιδέα αυτός ο πολυχώρος να γίνει στο Σιδηροδρομικό Σταθμό. Είναι αυτή που συνέβαλε τα μέγιστα ώστε αυτό το σχέδιο να γίνει πραγματικότητα. Οταν ρωτήσαμε το Νίκο Καλογερόπουλο να μας πει πώς ξεκίνησε όλο αυτό, μας απάντησε με στίχους του Ελύτη: «Ωσπου τέλος ένιωσα και ας παν να με έλεγαν τρελό ότι από ‘να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος» και συμπλήρωσε: «Αυτό έλεγε ο Ελύτης, και εμείς το κάναμε πράξη. Εδώ ξεκινήσαμε από ένα χώρο σκουπιδότοπο, από βρομιά και δυσωδία, από ένα απαγορευμένο σημείο της πόλης, που ήταν άβατο. Ολη η βρομιά της ψυχής και του κορμιού εδώ μέσα βρισκόταν. 6Εγώ πάντα ήθελα να κάνω κάτι στην ιδιαίτερη πατρίδα μου. Από πιτσιρικάς είχα κάνει άπειρες προτάσεις και στην Κυπαρισσία και στα Φιλιατρά, δεν ευδοκίμησαν όμως. Μόνο λόγια – λόγια, άλλοτε “πρασινοσκουφίτσες” άλλοτε “κοκκινοσκουφίτσες” άλλοτε “γαλαζοσκουφίτσες”, δεν έγινε τίποτα. Γι’ αυτό έφτασε και τόπος εδώ που έφτασε. Τώρα όμως ήρθε η ώρα του, να βγάλω και εγώ από μέσα μου το ηθικό χρέος για τον τόπο μου. Ηρθαν όλα μαζί. Αυτό είναι μεγάλο πράγμα. Δεν μπορεί να το κάνει κανείς μόνος του, εκτός αν έχει κανείς πακτωλό χρημάτων. Εδώ όμως είμαστε άποροι άρχοντες. Το έχουμε δηλώσει άλλωστε. Αλλά και να μην το δηλώναμε, φαίνεται. Ευτυχής συγκυρία ήταν που συναντήθηκα με την Μπέσυ, με τον Αλέκο Τσολονδρέ και δύο- τρία φιλαράκια που συμφωνούσαμε ότι κάτι θα πρέπει να γίνει στον τόπο, μονοιάσαμε όλοι μαζί και έγινε αυτό που έγινε».
Μιλώντας για τον καταπληκτικό χώρο που δημιούργησαν επισήμανε: «Εγινε ένας πολιτιστικός πολυχώρος που όμοιός του δεν υπάρχει σε όλη την Ελλάδα. Και ο Κιμούλης και ο Παπακωνσταντίνου και τα άλλα παιδιά που έχουν έρθει, μας λένε ότι καλύτερος χώρος δεν υπάρχει πουθενά. Οπως αυτό έγινε από το τίποτα, ο Παράδεισος που λέει και ο Ελύτης, μπορεί να γίνει σε όλους τους τομείς. Φυσικά δεν πάω να κάνω τον μπροστάρη, το σημαιοφόρο, αλλά μπορούμε και ένας – ένας και όλοι μαζί οι Ελληνες να στήσουμε πάλι την πατρίδα μας. Εγώ δεν θέλω να γίνω επιχειρηματίας, ούτε παλαμάκια θέλω από κανένα. Το χρέος μου κάνω. Οπως πήρα εγώ τη σκυτάλη από τους προηγούμενους, έτσι και εγώ έχω ένα χρέος να τη δώσω στους επόμενους. Αυτό όμως βλέπω να γίνεται σπάνια και αυτό πληρώνουμε σήμερα. Το “Τρενοτεχνείο” καλείται να παίξει το ρόλο που θα έπρεπε να έχει παίξει η Πολιτεία, η οποία θα έπρεπε να είχε ένα τέτοιο χώρο πολιτισμού σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη. Να γίνονται εκδηλώσεις πολιτισμού. Χρειάζεται όμως στήριξη. Το έχουμε φυτέψει. Μένει να το δούμε να ανθίζει και να βγάζει καρπούς». Οταν τον ρωτήσαμε τι άλλο θα δούμε, μας είπε πως το μόνο σίγουρο είναι πως ακόμη δεν έχουμε δει τίποτα. Ετσι μιλώντας για τα μελλοντικά του σχέδια, παρατήρησε ότι όταν κάνουν σχέδια οι άνθρωποι, γελάνε οι Θεοί, και σημείωσε: «Επιθυμώ να κάνουμε ένα θίασο εδώ στην περιοχή και αν είναι δυνατό και δύο και τρεις. Φιλοδοξώ να κάνω μια παράσταση που δεν θα έχετε ξαναδεί ποτέ. Θα ανεβάσω τους “Κυνικούς” ξανά. Αν και ετοίμαζα να κάνω τον “Καραϊσκάκη”, κάτι που χρωστάω και θα το κάνω. Επίσης να κάνουμε ένα παιδικό θίασο. Ακόμη να έρχονται εδώ μουσικές μπάντες, να έρχονται οι νέοι της περιφέρειάς μας να ψυχαγωγούνται. Αυτό δεν είναι κάτι φοβερό, τα έχω δει να γίνονται. Πλέον το ζητάνε οι ίδιοι οι νέοι». Σχεδιάζουν, μας είπε, να γίνουν και εκδηλώσεις όπου θα μιλήσουν σπουδαίοι άνθρωποι, όπως ο Γιώργος Γραμματικάκης, ο Πέτρος Θέμελης, για να προβάλει την εκπληκτική δουλειά που έχει κάνει. Το χειμώνα επίσης μας περιμένουν μουσικές βραδιές. Οι Κυριακές θα είναι αφιερωμένες στους νέους, απευθύνοντας παράλληλα κάλεσμα σε όλους να συμμετέχουν με τις μπάντες που έχουν. Αξίζει να σημειώσουμε ότι από το καλοκαίρι ο προαύλιος χώρος περιστοιχίζεται από κορμούς καμένων ελαιόδεντρων. Τους κορμούς ο Νίκος Καλογερόπουλος τους χαρακτηρίζει ως γλυπτά της πυρκαγιάς, έχοντας δώσει στον καθένα ξεχωριστό όνομα. Οι κορμοί είναι από την φωτιά της Κυπαρισσίας και τους μάζεψε από τα χωράφια που είχαν καεί. Επίσης δεν έκρυψε την απογοήτευσή του από το πολιτικό σύστημα και για το πώς λειτουργεί αυτό, στέλνοντας το δικό του μήνυμα: «Στις επόμενες εκλογές είναι μεγάλη ευκαιρία να κάτσουν οι Ελληνες να σκεφτούν καλά, πέρα από τα κόμματα και τα αποκόμματα. Να δουν ποιοι άνθρωποι είναι νοικοκυραίοι, ποιοι αγαπάνε τον τόπο και την πατρίδα τους, ποιοι νιώθουν την ευθύνη για τον τόπο και αυτοί να βγουν μπροστά. Ειδικά τα νέα παιδιά να μας ρίξουν και μια κλοτσιά σε εμάς τους μεγαλύτερους». Η Μπέσυ Πλέτσα, που είχε την ιδέα ώστε ο πολιτιστικός πολυχώρος που σχεδίαζε ο Νίκος Καλογερόπουλος να γίνει στο χώρο του Σιδηροδρομικού Σταθμού, μας είπε: «Είμαι αυτή που έριξε την ιδέα “κάντο εκεί στο σταθμό” και η απόφαση πάρθηκε στο πρώτο εικοσιτετράωρο. Ενας από τους στόχους που επιβάλλεται στις μέρες που ζούμε, είναι ο χώρος αυτός να αποκτήσει και κοινωνικό χαρακτήρα. Εγώ είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη μετά την τελευταία εκδήλωση που έγινε από νέους της περιοχής για κοινωνικό σκοπό. Γιατί μετά το τέλος της συναυλίας οι νέοι έκαναν ένα απολογισμό μέσα από τον οποίο βγήκαν οι προβληματισμοί τους, πράγμα που είναι πολύ θετικό. Δείχνει ότι οι νέοι έχουν ανάγκη ένα τέτοιο χώρο για να εκφραστούν. Πλέον βλέπεις ότι έχεις κίνητρα να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια, γιατί βλέπεις ότι έχεις νέους με σκέψη, προβληματισμό και σχέδια». Eleftheria.