ΣτΕ: Αποζημίωση-μαμούθ για ιατρικό λάθος

Η 26χρονη πέθανε το 2000 από σηψαιμία μετά τη γέννηση του τέταρτου παιδιού της

Το Α΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας με πρόεδρο τον αντιπρόεδρο Νικόλαο Σακελλαρίου και εισηγητή τον πάρεδρο Χαράλαμπο Κομνηνό, συνταυτίστηκε με την νομολογία του Άρειου Πάγου και έκρινε ότι ο πεθερός και η πεθερά δικαιούνται αποζημίωση για ηθική βλάβη σε περίπτωση θανάτου.

Στον σύζυγο και τα παιδιά το υπόλοιπο τμήμα της αποζημίωσης πρέπει να δοθεί σε μηνιαίες δόσεις μέχρι το 2049 υπό τη μορφή διατροφής

Να σημειωθεί ότι ο Άρειος Πάγος με σειρά αποφάσεων του έχει κρίνει εδώ και χρόνια ότι ο πεθερός και η πεθερά δικαιούται αποζημίωση σε παρόμοιες περιπτώσεις.

Ειδικότερα, τον Οκτώβριο του 2000, 26χρόνη μητέρα μετά την γέννησή του 4ου παιδιού της απεβίωσε από σηψαιμία και σηπτικό σοκ, καθώς ο διευθυντής της γυναικολογικής κλινικής του νοσοκομείου Καλαμάτας ξέχασε κομμάτι του πλακούντα στην μήτρα.

Η νεκροψία-νεκροτομή έδειξε: «Παραμονή ξένου σώματος (υπόλειμμα πλακούντος διαστάσεως 7Χ6Χ1,2 cm) μετά την καισαρική τομή εντός της κοιλότητας της μήτρας, προκάλεσε προοδευτικά διάχυτο σηψαιμία. Η σηψαιμία κατέληξε σε σηπτικό σοκ, το οποίο εξελίχθηκε σε διάχυτο ενδοαγγειακή πήξη».

Ο διευθυντής του νοσοκομείου Καλαμάτας καταδικάστηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο σε φυλάκιση 3,5 ετών για ανθρωποκτονία εξ αμελείας και ο μαιευτήρας σε φυλάκιση δύο ετών. Στο Εφετείο η ποινή του διευθυντή μειώθηκε στα 2,5 χρόνια (και επικυρώθηκε με αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου), ενώ ο μαιευτήρας αθωώθηκε.

Οι συγγενείς της 26χρονης (σύζυγος, ανήλικα παιδιά, πατέρας και μητέρα, αδελφός και πεθερά) στράφηκαν κατά του νοσοκομείου διεκδικώντας αποζημίωση αρκετών εκατομμυρίων ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω της ψυχικής οδύνης που υπέστησαν.

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο επιδίκασε σε όλους τους συγγενείς, ακόμη και στην πεθερά (200.000 ευρώ), συνολικά το ποσό των 2.510.720 ευρώ.

Το Διοικητικό Εφετείο, μείωσε το ποσό της αποζημίωσης στα 1.303.000 ευρώ. Τμήμα της αποζημίωσης αυτής αποφάνθηκε το Εφετείο ότι πρέπει να δοθεί σε όλους τους συγγενείς σε μετρητά, ενώ επιπρόσθετα, αποφάσισε ότι στον σύζυγο και τα παιδιά το υπόλοιπο τμήμα της αποζημίωσης πρέπει να δοθεί σε μηνιαίες δόσεις μέχρι το 2049 υπό τη μορφή διατροφής, ενώ το άλλο τρίτο τμήμα της αποζημίωσης πρέπει να δοθεί και πάλι κάθε μήνα μέχρι την ενηλικίωση των παιδιών.

Όμως, το Εφετείο έκρινε ότι η πεθερά δεν δικαιούται αποζημίωσης καθώς δεν ανήκει στην οικογένεια κατά την έννοια του Αστικού Κώδικα, αλλά ούτε υπάρχει ανάλογη νομολογία του ΣτΕ πάνω στο θέμα αυτό.

Αντίθετα το ΣτΕ έκρινε ότι μεταξύ των προσώπων που δικαιούνται αποζημιώσεις «εκτός του συζύγου και των εξ αίματος συγγενών κατ΄ ευθεία γραμμή και εκ πλαγίου έως δεύτερου βαθμού, περιλαμβάνονται και οι εξ αγχιστείας πρώτου βαθμού (πεθερός, πεθερά, νύφη και γαμπρός)». Και ανέτρεψε την εφετειακή απόφαση ως προς το σκέλος που αφορά την καταβολή αποζημίωσης προς την πεθερά και ανέπεμψε την υπόθεση στο Εφετείο για νέα κρίση και ανακαθορισμό των ποσών της αποζημίωσης.