Κίνδυνος γενικής κατάρρευσης

Υπό το βάρος πολύ σοβαρών πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων βρίσκεται η Ελλάδα, η οικονομία και η κυβέρνηση και δεν αποκλείονται ακόμη και πρόωρες εκλογές, παρά το γεγονός ότι πρόσφατα ο πρωθυπουργός είπε ότι η διαδικασία για εκλογή Προέδρου θα γίνει τον Φεβρουάριο και μετά... ό,τι βρέξει ας κατεβάσει. Η σταθερή απόφαση της κυβέρνησης να ζητήσει από τους δανειστές έξοδο από το μνημόνιο και μια πιο χαλαρή σύνδεση της ελληνικής οικονομίας με Ευρώπη και ΔΝΤ προσκρούει στις έντονες αντιδράσεις, τόσο της Γερμανίας όσο και της Κρ. Λαγκάρντ. Το ταξίδι στην Ουάσιγκτον δεν πήγε καλά, και σ’ αυτό δεν φταίνε οι Έλληνες αξιωματούχοι. Το οικονομικό επιτελείο κατέθεσε όλα τα στοιχεία που δείχνουν ότι η χώρα βγαίνει από την κρίση και δεν μπορεί να αντέξει άλλο μνημόνιο. Παράλληλα, έδωσε εχέγγυα ότι το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων θα συνεχιστεί, αλλά ζήτησε χαλάρωση της ασφυκτικής πίεσης, έπειτα από 5 χρόνια βαθιάς ύφεσης. Και ζήτησε να φύγει η Ελλάδα από το πρόγραμμα 1,5 χρόνο νωρίτερα από το τέλος του, στηριζόμενη φυσικά στη δυνατότητα που έχει η χώρα να βγει στις αγορές.. Η Λαγκάρντ και η παρέα της επέμειναν στην «προληπτική γραμμή στήριξης», φράση που ειπώθηκε πολλές φορές και στο χθεσινό Γιούρογκρουπ που επίσης δεν πήγε καλά για την Ελλάδα. Οι δανειστές επιμένουν σε μια αυστηρή εποπτεία της Ελλάδας, αδιαφορώντας για το αν μπορεί να αντέξει το πολιτικό σύστημα και η κοινωνία έτι περαιτέρω την αυστηρή λιτότητα. Οι ξένοι φοβούνται ότι η Ελλάδα θα «κυλήσει» αν την αφήσουν μόνη της και ζητούν τη λήψη νέων μέτρων και εγγυήσεων προκειμένου να δώσουν βοήθεια. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι χθες ο Ντάισελμπλουμ είπε ουσιαστικά ότι αδιαφορεί για το αν θα γίνουν πρόωρες εκλογές ή αν θα αλλάξει κυβέρνηση και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να τηρηθούν οι αυστηροί δημοσιονομικοί κανόνες. Ήταν ένα μήνυμα τόσο στην κυβέρνηση -που παίζει τα ρέστα της στηριζόμενη στο φόβο που δημιουργεί μια κυβέρνηση της Αριστεράς- όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ που νομίζει ότι θα σκίσει τα μνημόνια σε μια νύχτα. Σήμερα ήρθε η κατάρρευση του χρηματιστηρίου και κυρίως η απογείωση των ελληνικών ομολόγων για να επιβεβαιώσουν το «μήνυμα» που στέλνουν οι ξένοι. Η κυβέρνηση στηριζόταν στην έξοδο στις αγορές με 7ετές ομόλογο τον επόμενο μήνα κι ενώ τα επιτόκια ήταν χαμηλά. Τώρα που πήραν ξανά την ανηφόρα αφαιρείται αυτό το ισχυρό χαρτί από τον Σαμαρά. Ουσιαστικά οι αγορές προειδοποίησαν την Ελλάδα να μην «κουνιέται» και πολύ, να μη ζητάει έξοδο από την τρόικα νωρίτερα απ’ ότι θέλουν αυτοί. Κι επειδή οι αγορές είναι αυτές που κάνουν κουμάντο, έφτασαν τα ομόλογα στο... Θεό. Το μήνυμα προς την Ελλάδα είναι ένα: Μην τολμήσετε να αμφισβητήσετε την κυριαρχία των αγορών και μην προχωράτε σε μονομερείς αποφάσεις για απαγκίστρωση από το Μνημόνιο. Οι εκθέσεις που βγήκαν σήμερα από το Bloomberg και την Deutsche Bank αναφέρουν ουσιαστικά ότι οι Γερμανοί ζητούν νέα συμφωνία με την Ελλάδα που θα περιλαμβάνει και νέα μέτρα. Αυτή η «προληπτική γραμμή στήριξης» δηλαδή που λέει ότι αν χρειαστείτε νέα κεφάλαια για τις χρηματοδοτικές ανάγκες θα τα πάρετε αλλά θα υπογράψετε νέους όρους. Με την έξοδο στις αγορές να αμφισβητείται πλέον ποια είναι η επιλογή της Αθήνας; Ηλίου φαεινότερον... Από την άλλη οι ξένοι στέλνουν κι ένα ακόμη μήνυμα. Ότι έτσι όπως είναι η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα κανείς δε μπορεί να εγγυηθεί ότι θα πάρουν τα λεφτά τους πίσω. Γι’ αυτό και δεν προχωρούν σε αναδιάρθρωση του χρέους. Σου λένε: «Με την κυβέρνηση υπό διαρκή αμφισβήτηση και με πολλά προβλήματα και με το ορόσημο των Προεδρικών εκλογών να πλησιάζει, δεν υπάρχει καμιά σταθερότητα». Επίσης βλέπουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα αναγνωρίσει καμιά συμφωνία που θα υπογραφεί από την παρούσα κυβέρνηση. Ποιος λοιπόν σοβαρός άνθρωπος θα έρθει να επενδύσει στην Ελλάδα ή θα αγοράσει ομόλογα όταν δεν ξέρει τι θα ξημερώσει στον ίδιο και στην ελληνική οικονομία; Υπό το βάρος των σοβαρών οικονομικών εξελίξεων τίποτε πλέον δεν αποκλείεται, ακόμη κι ένας αιφνιδιασμός με πρόωρες εκλογές. Άλλωστε, τον ΣΥΡΙΖΑ ευνοεί μια τετράμηνη προεκλογική περίοδος με την οικονομία σε μέγκενη, με καμιά απόφαση για το χρέος, με την τρόικα να μην ολοκληρώσει την αξιολόγηση και με την κυβέρνηση να μην μπορεί να υλοποιήσει τον βασικό της στόχο, δηλαδή την έξοδο από το μνημόνιο. Αυτό θα ήταν το «διήγημα» που θα μπορούσε να πει ο Σαμαράς στους πολίτες: «Ελληνικέ λαέ. Σου υποσχέθηκα ότι θα σώσω τη χώρα από την χρεοκοπία, το έκανα. Σου υποσχέθηκα ότι θα βγούμε νωρίτερα από το μνημόνιο, το υλοποιώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας οδηγήσει σε νέο μνημόνιο, θα τον ψηφίσεις;». Αυτό θα ήταν το δίλημμα των εκλογών της Άνοιξης, εφόσον οι ξένοι συναινούσαν σε μια απαγκίστρωση της Ελλάδας από την τρόικα, σε μια ομαλή έξοδο στις αγορές και σε μια οριστική συμφωνία διευθέτησης του ελληνικού χρέους. Χωρίς όλα αυτά, δεν υπάρχει λόγος να πάμε σε εκλογές μετά από 4 μήνες... Και δεν είναι καθόλου τυχαίο το κλίμα σφοδρής πολιτικής πόλωσης. Έτσι θα πάει μέχρι όποτε γίνουν εκλογές. Ίσως η μόνη διέξοδος του Σαμαρά είναι να βγει και να πει την αλήθεια στον ελληνικό λαό. Ότι δηλαδή οι δανειστές βάζουν μπουρλότο στις 5ετείς θυσίες του και ζητούν νέα μέτρα. Ο ίδιος έκανε ότι ήταν δυνατό για να αποτραπεί αυτό το σενάριο, ας αποφασίσει ο κόσμος τι θέλει και ο καθένας ας πληρώσει τα επίχειρα των αποφάσεών του. Κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ που θα ξεσκεπαστεί την επόμενη των εκλογών όταν θα πρέπει να κάνει κυβέρνηση και θα βλέπει την απόδοση των ομολόγων στο 10% και τους δανειστές να ζητούν νέο μνημόνιο.