Harris Kodopoulos |
Κάθε άλλο...Παπανδρεϊκός...!!!
«Οι ρυθμοί μεγέθυνσης της ελληνικής οικονομίας ως το 2007 παρέμειναν υψηλοί εξαιτίας της οικοδομικής δραστηριότητας, του ιδιωτικού δανεισμού, που τροφοδότησε τη ζήτηση, των ευκαιριών που πρόσφερε η είσοδος των μεταναστών και των Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης».
«Επρόκειτο για ένα “αναπτυξιακό μοντέλο” με ημερομηνία λήξης».
Η αύξηση του ελλείμματος στο ισοζύγιο πληρωμών ήταν ένα σοβαρό μήνυμα κινδύνου. Η κυβέρνηση Καραμανλή, όμως, δεν ανησυχούσε. Οι ξένες τράπεζες δάνειζαν εύκολα. Μέχρι το 2007 το ελληνικό κράτος δανειζόταν με επιτόκιο υψηλότερο μόλις κατά 0,2% ή 0,3% του γερμανικού. Ανάλογα ελκυστικό ήταν και το επιτόκιο για τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες.
Ένας φαύλος κύκλος είχε ανοίξει. Η κυβέρνηση δανειζόταν για να καλύψει τις αυξημένες δαπάνες του πελατειακού κράτους και οι επιχειρήσεις δανείζονταν για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση. Ο υπέρμετρος δανεισμός του κράτους από το εξωτερικό εξυπηρετούσε τις ανάγκες συνεχούς μεγέθυνσης του δημοσίου, που προέκυπταν από τους νέους δρόμους.
Η αδρανοποίηση της κυβέρνησης Καραμανλή και η εντεινόμενη αίσθηση μιας επικείμενης εκλογικής συντριβής οδήγησαν στην παράλυση του κράτους και σε αθρόα εκπλήρωση πελατειακών αιτημάτων με βασικό στόχο να σταματήσει η απότομη δημοσκοπική πτώση του κυβερνώντος κόμματος.
Σε ένα οικονομικό έτος κατά τη διάρκεια του οποίου τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούσαν λόγω της κρίσης προσεκτική οικονομική πολιτική, η Ελλάδα κατόρθωσε να επιδεινώσει όλα τα δημοσιονομικά της μεγέθη. Οι πρωτογενείς δαπάνες αυξήθηκαν κατά 20% και πλησίασαν τα 60 δις ευρώ. Μάλιστα, ήταν διπλάσιες σε σύγκριση με το 2003, προτού να αναλάβει τα ηνία της εξουσίας ο Κ. Καραμανλής.
Ακόμα, τα φορολογικά έσοδα του 2009 υπέστησαν καθίζησης: 2,3 δις ευρώ σε σχέση με το 2008, κυρίως λόγω της μη καταβολής του ΦΠΑ και της μειωμένης φορολογίας των επιχειρήσεων κατά μισό δις ευρώ.«Επρόκειτο για ένα “αναπτυξιακό μοντέλο” με ημερομηνία λήξης».
Η αύξηση του ελλείμματος στο ισοζύγιο πληρωμών ήταν ένα σοβαρό μήνυμα κινδύνου. Η κυβέρνηση Καραμανλή, όμως, δεν ανησυχούσε. Οι ξένες τράπεζες δάνειζαν εύκολα. Μέχρι το 2007 το ελληνικό κράτος δανειζόταν με επιτόκιο υψηλότερο μόλις κατά 0,2% ή 0,3% του γερμανικού. Ανάλογα ελκυστικό ήταν και το επιτόκιο για τις επιχειρήσεις και τους ιδιώτες.
Ένας φαύλος κύκλος είχε ανοίξει. Η κυβέρνηση δανειζόταν για να καλύψει τις αυξημένες δαπάνες του πελατειακού κράτους και οι επιχειρήσεις δανείζονταν για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση. Ο υπέρμετρος δανεισμός του κράτους από το εξωτερικό εξυπηρετούσε τις ανάγκες συνεχούς μεγέθυνσης του δημοσίου, που προέκυπταν από τους νέους δρόμους.
Η αδρανοποίηση της κυβέρνησης Καραμανλή και η εντεινόμενη αίσθηση μιας επικείμενης εκλογικής συντριβής οδήγησαν στην παράλυση του κράτους και σε αθρόα εκπλήρωση πελατειακών αιτημάτων με βασικό στόχο να σταματήσει η απότομη δημοσκοπική πτώση του κυβερνώντος κόμματος.
Σε ένα οικονομικό έτος κατά τη διάρκεια του οποίου τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούσαν λόγω της κρίσης προσεκτική οικονομική πολιτική, η Ελλάδα κατόρθωσε να επιδεινώσει όλα τα δημοσιονομικά της μεγέθη. Οι πρωτογενείς δαπάνες αυξήθηκαν κατά 20% και πλησίασαν τα 60 δις ευρώ. Μάλιστα, ήταν διπλάσιες σε σύγκριση με το 2003, προτού να αναλάβει τα ηνία της εξουσίας ο Κ. Καραμανλής.
Επιπλέον, την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκαν νέα δάνεια 2,5 δις ευρώ για εξοπλισμούς, οι τράπεζες ενισχύθηκαν με άλλα 5,5 δις ευρώ ενώ τα ασφαλιστικά ταμεία εκταμίευσαν περίπου δύο δις ευρώ από τα αποθεματικά τους. Τη διετία 2008-2009 προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος 57 δις ευρώ.
Από το 105% του ΑΕΠ, το δημόσιο χρέος ανήλθε το 2007 στο 126,8% του ΑΕΠ: διπλάσιο του ορίου που προέβλεπε το Σύμφωνο Σταθερότητας. Το 2004 το δημόσιο χρέος βρισκόταν στο 95,4% του ΑΕΠ. Στα έξι χρόνια της ΝΔ αυξήθηκε κατά 34 μονάδες.
Σε ποσά δισεκατομμυρίων ευρώ, η ΝΔ παρέλαβε το 2004 χρέος 168 δις και παρέδωσε το 2009 χρέος 299,7 δις.
Από το 2004 μέχρι το 2009 οι επενδύσεις μειώθηκαν κατά 27%, αλλά οι καταναλωτικές δαπάνες αυξήθηκαν κατά 40%, λόγω της αύξησης των μισθών του δημοσίου κατά 12,4% δις ευρώ (2,5% του ΑΕΠ) και του άφθονου χρήματος που πρόσφεραν οι τράπεζες.
Δημιουργήθηκαν έτσι δεκάδες δις «κόκκινα δελτία», που οδήγησαν τις τράπεζες στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και σε πλήρη αδυναμία να χρηματοδοτήσουν την πραγματική οικονομία.
Κατά τα υπόλοιπα μας...κατέστρεψε ο Γιώργος Παπανδρέου και το...Καστελόριζο...
Πολιτική αλήτες η αλήθεια δεν κρύβεται....ότι και να κάνετε...
Πολιτική αλήτες η αλήθεια δεν κρύβεται....ότι και να κάνετε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου