Δυναμικά θα αντιδράσει η Περιφέρεια Πελοποννήσου ενάντια στην καταστροφή των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο

Την απόλυτη θέση της για την αποτροπή καταστροφής των χημικών της Συρίας στο θαλάσσιο χώρο της Μεσογείου εξέφρασε η Περιφέρεια Πελοποννήσου, όπως διατυπώθηκε στην απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, την οποία εισηγήθηκε η Θεματική Αντιπεριφερειάρχης κα Κωνσταντίνα Νικολάκου, θέτοντας σειρά κρίσιμων πολιτικών, περιβαλλοντικών και νομικών ζητημάτων.

Αξίζει να σημειωθεί, όπως ανακοινώθηκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο, η πολιτική πρωτοβουλία του Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρου Τατούλη να ενώσει τις δυνάμεις της η Περιφέρεια Πελοποννήσου με την Περιφέρεια Κρήτης. «Εξαρχής παρακολουθούμε το θέμα πολύ προσεκτικά και βρισκόμαστε σε συνεννόηση με τον Περιφερειάρχη Κρήτης κ. Αρναουτάκη ώστε να συντονίσουμε τις ενέργειές μας ενάντια στην καταστροφή των χημικών της Συρίας στις θάλασσες μας».  

Στην απόφαση τονίζεται ιδιαίτερα ότι «η κλειστή θάλασσα της Μεσογείου, νότια της Πελοποννήσου και βορειοδυτικά της Κρήτης, αντενδείκνυται απόλυτα για τη σχεδιαζόμενη διαδικασία υδρόλυσης των χημικών και ενέχει σημαντικούς περιβαλλοντικούς κινδύνους για ένα σπουδαίο οικοσύστημα. Είναι σοβαρός πλέον ο κίνδυνος ότι τα αποτελέσματα της υδρόλυσης, τα κατάλοιπα ή ιζήματά της θα καταλήξουν στο θαλάσσιο περιβάλλον έστω και αν η  διαβεβαίωση είναι ότι θα μεταφερθούν κάπου για ασφαλή διάθεση».

Σε άλλο σημείο η απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου αναφέρει ότι «η καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας σε διεθνή ύδατα της ανατολικής Μεσογείου και ιδίως στην Ελληνική ΑΟΖ, σε θαλάσσιο χώρο δηλαδή της Ε.Ε., θέτει σειρά κρίσιμων πολιτικών, περιβαλλοντικών και νομικών ζητημάτων. Άποψή μας είναι ότι η διαχείριση των χημικών και εν γένει όπλων πρέπει να γίνεται στον τόπο που εντοπίζονται ή επικουρικά στον τόπο της παραγωγής τους» και θέτει ως κρίσιμους παράγοντες την αρχή της εγγύτητας, την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει», αλλά και την αρχή της ευθύνης του παραγωγού τους, σύμφωνα με την οποία επιβάλλεται η διαχείρισή τους είτε στη Συρία είτε στη χώρα από την οποία παράνομα έχουν εξαχθεί.

Στην απόφαση γίνεται επίσης αναφορά στη Σύμβαση της Βαρκελώνης, για την προστασία της Μεσογείου, η οποία παραβιάζεται, καθώς και ότι μπορεί η διαχείρισή τους να γίνεται υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, δεν συνεπάγεται ωστόσο ότι θα πρέπει να παρακαμφθούν οι κανόνες του διεθνούς και ευρωπαϊκού περιβαλλοντικού δικαίου.

Η απόφαση καταλήγει «η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντός μας αποτελεί αναμφίβολα προτεραιότητά μας και σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψουμε πράξεις ή παραλείψεις που μπορούν να το θέσουν σε αμφισβήτηση. Συνεχίζουμε να πιέζουμε προς κάθε κατεύθυνση, ώστε να υπάρξει και επίσημη ενημέρωση για τις λεπτομέρειες και τις ενδεχόμενες συνέπειες μιας τέτοιας ενέργειας. Αναμένουμε κάθε εμπλεκόμενο μέρος σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο να ταχθεί στο πλευρό μας ξεκάθαρα και αποφασιστικά. Σε μια δύσκολη περίοδο για τη χώρα οφείλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αποδείξουμε την αποφασιστικότητά μας, να προασπίσουμε το φυσικό μας περιβάλλον, αλλά και τη διεκδικητικότητά μας για ένα καλύτερο μέλλον για τους πολίτες και τον τόπο».