Το ελληνικό χωριό στην ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ στο οποίο μιλούν… τσακώνικα!

 

Στην Ελλάδα υπάρχουν χωριά που μπορεί σε να μην είναι τόσο γνωστά όσο άλλα, όμως, κρύβουν εκπλήξεις και ωραίες ιστορίες να σου διηγηθούν. Ένα τέτοιο ελληνικό χωριό είναι χτισμένο στις πλαγιές του Πάρνωνα και εκτός από την ομορφιά του, έχει και ακόμη μια ιδιαιτερότητα. Κι αυτό γιατί εκεί μιλούν ακόμη τσακώνικα.

Ο λόγος, όπως αναφέρει το exploringgreece.tv, για το χωριό Πραστός το οποίο κρύβεται μέσα σε μια γωνιά πυκνής βλάστησης στα 750 μέτρα υψόμετρο. Ο Πραστός είναι ένα καλά κρυμμένο μυστικό της Πελοποννήσου  που αξίζει να βάλεις στο πρόγραμμά σου την επόμενη φορά που θα επισκεφθείς την Αρκαδία.

Το ελληνικό χωριό στο οποίο μιλούν… τσακώνικα!

Ο Πραστός είναι χτισμένος σε ένα απόκρημνο σημείο και είναι κάτι πολύ λογικό αν σκεφτεί κανείς ιστορικά γεγονότα και εξελίξεις των προηγούμενων αιώνων. Η επιλογή της θέσης για τα περισσότερα ελληνικά χωριά γινόταν με βάση αμυντικά κριτήρια. Επιλέγονταν, δηλαδή, σημεία στα οποία θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη προφύλαξη από τους πειρατές.

Στο συγκεκριμένο χωριό, στον Πραστό, εγκαταστάθηκε αρκετός τσακώνικος πληθυσμός ενώ έχει υπολογιστεί ότι κατά την περίοδο του Μεσαίωνα ζούσαν σε αυτό τον οικισμό περίπου 9.000 άνθρωποι δηλαδή εκατοντάδες οικογένειες. Από τον Μεσαίωνα μέχρι και της προεπαναστατικούς χρόνους, ο Πραστός υπήρξε η παλιά και ιστορική πρωτεύουσα της Τσακωνιάς. Αποτελούσε έναν μεγάλο και πολύ οργανωμένο οικισμό με έντονη και ισχυρή οικονομική δραστηριότητα και άνθηση του εμπορίου και της ναυσιπλοΐας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πραστός τότε είχε πάνω από 30 εκκλησίες ενώ την ίδια στιγμή οι εμπορικές σχέσεις του Πραστού είχαν φθάσει μέχρι την Κωνσταντινούπολη, τη Ρωσία και ευρωπαϊκές χώρες.

Ένα χωριό γεμάτο παράδοση…

Το γραφικό αυτό χωριό με τα όμορφα και περιποιημένα σπίτια διατηρεί έως και σήμερα πολλά χαρακτηριστικά της παράδοσης ενώ πολλοί κάτοικοι μιλούν ακόμη τα τσακώνικα. Ολόκληρο το χωριό αποπνέει την παράδοση μιας άλλης Ελλάδας και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έχει κηρυχτεί παραδοσιακός οικισμός. Αυτό μπορεί να το παρατηρήσει κανείς από τους δρόμους και τα πετρόχτιστα στενά αλλά και στα διάφορα κτήρια. Αποτελεί μια ιδιαίτερη σύνθεση αυτός ο οικισμός με βασικά χαρακτηριστικά αυτά της τοπικής αρχιτεκτονικής. Και φυσικά δεν γίνεται να μην παρατηρήσεις ότι παρά τις λιτές γραμμές υπάρχει έντονο το στοιχείο της αμυντικής οργάνωσης και της περιφρούρησης.

Σήμερα το παραδοσιακό και όμορφο αυτό χωριό δεν έχει πολλούς κατοίκους το χειμώνα αλλά το καλοκαίρι αποκτά περισσότερη και πιο έντονη ζωή. Πολλοί κάτοικοι διατηρούν σπίτια στον κοντινό οικισμό του Αγίου Ανδρέα.