ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΘΑΥΜΑ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΟ '14, ΑΣ ΕΛΠΙΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ '15, ΑΣ ΣΤΟΧΕΥΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ '16

Γράφει ο Παναγιώτης Παπακωστόπουλος
Διαβάζω εδώ και μέρες διάφορες αναλύσεις στις οποίες καταληκτικό συμπέρασμα είναι η σίγουρη έξοδος της χώρας στις αγορές!  Πως θα γίνει αυτό ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω, όταν  το επιτόκιο για το... 
ελληνικό δημόσιο είναι σήμερα περίπου 8%.! Για να βγει στις αγορές είναι απαραίτητο να είναι κάτω από 7%, υπενθυμίζω όμως πως όταν τα επιτόκια έφτασαν σε αυτά τα επίπεδα όλες οι χώρες που σήμερα είναι χωμένες στην κρίση εισήλθαν στα δικά τους μνημόνια. Ακόμη κι ένα επιτόκιο 6%  είναι επίσης πολύ υψηλό, γιατί αυτή τη στιγμή το ελληνικό χρέος είναι απλά θεόρατο σε σχέση με το ΑΕΠ. Χώρια που τα επιτόκια δανεισμού μας από την  Τρόικα είναι κάτω από 3%. Άρα, γιατί να προτιμήσουμε τις Αγορές; Από εγωισμό; Τόσο πολύ πληρώνουμε για να μην έχουμε τους Τροικανούς στο κεφάλι μας; Αυτό σε κάθε περίπτωση δεν ανάγεται σε νόμους της οικονομίας. Λίγο αυθαίρετο το νούμερο αλλά μπορούμε να πούμε πως οτιδήποτε πάνω από 4,5% είναι υπερβολικά μεγάλο. Εκτός βέβαια και αν η Τρόικα μας αναγκάσει να δανειστούμε αρνούμενη να μας αναδανείσει. Τότε θα υποχρεωθούμε αλλά θα βγούμε κλαίγοντας (όσοι καταλαβαίνουν τουλάχιστον) και όχι πανηγυρίζοντας. Αν δεχτεί κανείς τον παραπάνω συλλογισμό, τότε το ερώτημα που προκύπτει είναι αν θα βρούμε τα επιθυμητά επιτόκια. Δε φαίνεται να υπάρχει κάτι που πιθανόν να λάβει χώρα μέσα στη χρονιά που θα φέρει αυτό το αποτέλεσμα εκτός από το κούρεμα/επιμήκυνση. Πόσο όμως πρέπει να είναι το κούρεμα (ή αντίστοιχα η επιμήκυνση) ώστε να καταστεί το χρέος βιώσιμο και κατ' επέκταση "αναχρηματοδοτήσιμο"; Μάλλον σε επίπεδα πολιτικά ανέφικτα, ειδικά αφού το μόνο μέρος που μπορεί να κουρευτεί/επιμηκυνθεί είναι αυτό που βρίσκεται στα χέρια κυβερνήσεων. Το ΔΝΤ και η ΕΚΤ δε μπορούν να κουρέψουν δάνεια. Άρα, οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν κούρεμα που να καλύπτει και το κούρεμα που δε θα γίνει από εκείνη τη μεριά. Γι' αυτό όμως θα πρέπει να συμφωνήσουν τα κατά τόπους Κοινοβούλια. Το χρέος είναι αυτή τη στιγμή είναι γύρω στο 170% τού ΑΕΠ. Σε λίγο η Ελλάδα θα πληρώνει για τόκους γύρω στο 5% του ΑΕΠ της. Με ένα πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% μένει ένα υπόλοιπο 3,5% για να καλυφθεί από νέο δανεισμό και αυτό αν είναι δυνατόν να αναδανείζουμε το σύνολο του παλιού χρέους! Δεν είναι και τόσο δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι αυτή η σχέση δε θα πρέπει να χειροτερεύσει πολύ. Με επιτόκια σημαντικά μεγαλύτερα από αυτά που μας προσφέρονται τώρα αυτό είναι αναπόφευκτο. Αυτό οι Αγορές το αντιλαμβάνονται (αυτή είναι η δουλειά τους) και γι' αυτό δε θα μας δανείσουν με χαμηλά επιτόκια τουλάχιστον σε επαρκή ποσά.
Βέβαια, δεν είναι όλα μαύρα. Με ένα καλό κούρεμα, δύο (ή ακόμα καλύτερα παραπάνω) χρόνια πρωτογενούς πλεονάσματος και την επίτευξη ενός καλού και διατηρήσιμου επιπέδου ανάπτυξης θα είναι εφικτή η έξοδός μας στις Αγορές. Απλά, αυτά δε θα συμβούν το '14, οπότε στις αγορές μόνον με θαύμα θα βγούμε!  Ας ελπίσουμε για το '15, ας στοχεύσουμε για το '16...Αυτή είναι η άποψή μου. Ελπίζω να κάνω λάθος και το αποτέλεσμα τέλος του χρόνου να με διαψεύσει. Το εύχομαι αλλά...