''ΤΟ 2030 ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΟΥ 2009''...

Από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν απέφυγε μία δημοσιονομική προσαρμογή – σοκ, τώρα οφείλει να εξορθολογίσει τις δαπάνες προς όφελος των άπορων και να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να προσελκύσει επενδύσεις ...
πολλών δις με στόχο τη μείωση της ανεργίας, εκτιμά ο πρώην σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Οργανισμού ΕργασίαςΖαφείρης Τζαννάτος, ο οποίος σε συνέντευξη στο naftemporiki.gr  υπογραμμίζει τις κοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης.

Μπορεί η λιτότητα η οποία εφαρμόζεται σήμερα στην Ελλάδα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα, να οδηγήσει σε ανάπτυξη; Αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις. Αν όχι, ποιες είναι οι εναλλακτικές.
Τα ισχύοντα μέτρα δεν ευνοούν τη μακροπρόθεσμη ή τη μεσοπρόθεσμη ανάπτυξη. Τα αποτελέσματα του προγράμματος μιλούν από μόνα τους. Εσωτερική έρευνα του ΔΝΤ, με βάση την ανάλυση 107 χωρών και 79 επεισοδίων μείωσης του δημόσιου χρέους μέσω διακριτικών δημοσιονομικών προσαρμογών από το 1980 έως το 2012, καταδεικνύει ότι εμπροσθοβαρείς δημοσιονομικές προσαρμογές επιβραδύνουν την ανάκαμψη και ως συνέπεια την ανάπτυξη. Ουσιαστικά είναι ακριβώς αυτό που έκανε η Ελλάδα. Και ήταν μία σαφώς λανθασμένη προσέγγιση.
Οι επιπτώσεις των εμπροσθοβαρών προγραμμάτων που εφαρμόζουν θεραπείες - σοκ είναι ιδιαίτερα δυσμενείς όταν υπάρχουν περιορισμοί στη χορήγηση πιστώσεων. Η Ελλάδα πληροί αυτήν τη δυσάρεστη συνθήκη. Δεν υπάρχει πίστωση στην αγορά.
Αντ’ αυτού, δημοσιονομικές προσαρμογές που εφαρμόζονται σταδιακά και βασίζονται σε ένα σωστό μείγμα μέτρων για τα έσοδα και τις δαπάνες έχουν πιο θετικά αποτελέσματα μια και βοηθούν στην επανεπέκταση της παραγωγής. Στο πλαίσιο αυτό, η προστασία των δημοσίων επενδύσεων είναι ζωτικής σημασίας για τη μεσοπρόθεσμη ανάπτυξη.
Πώς μπορούν να στηριχθούν περισσότερο οι ευάλωτες κοινωνικές ομάδες σήμερα;
Παραδοσιακά στην Ελλάδα, η κοινωνική προστασία ήταν κυρίως μη κυβερνητική. Παρά τους ισχυρισμούς για πολύ γενναιόδωρες κοινωνικές παροχές, η κοινωνική πρόνοια είναι εμβρυώδης για μία χώρα που ήταν στις 30 πιο αναπτυγμένες στον κόσμο. Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν αποφύγει σε μεγάλο βαθμό την έσχατη ένδεια ουσιαστικά μέσω των υψηλών ποσοστών ιδιοκατοίκησης και της υποστήριξης από τις οικογένειές τους. Σίγουρα, οι συνταξιούχοι - φαντάσματα και οι… τυφλοί οδηγοί ταξί δεν έχουν καμία θέση σε ένα καλά διοικούμενο κράτος πρόνοιας. Και θα πρέπει να καταργηθούν τα πολλά οφέλη που έχουν απονεμηθεί σε λίγους στη βάση πελατειακών σχέσεων. Αυτό όμως απαιτεί τη μείωση της ευνοιοκρατίας και της διαφθοράς. Οι μεταρρυθμίσεις στην κοινωνική πρόνοια πρέπει να γίνονται προσεκτικά ώστε να μην πετάξει κανείς το μωρό μαζί με τα νερά του μπάνιου.
Σύμφωνα με μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας πριν από την κρίση, το 88% της μείωσης της φτώχειας στην Ελλάδα από όλες τις διάφορες κοινωνικές παροχές πριν από την κρίση προερχόταν από τις συντάξεις, σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μέσο όρο του 62% σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Οι συντάξεις έχουν μειωθεί δικαίως για εκείνους που λάμβαναν πολλές και παχυλές αλλά απερίσκεπτα για όσους δεν μπορούσαν να τα βγάλουν πέρα.