«Κάντε τον τουρίστα να ερωτευτεί την περιοχή σας»

Κουβέντες για περαιτέρω «τουριστική ανάπτυξη τη Μεσσηνίας» ακούγονται σχεδόν σε καθημερινή βάση από τα χείλη βουλευτών, δημάρχων της περιοχής, του αντιπεριφερειάρχη, αλλά και του ίδιου του περιφερειάρχη. Μάλιστα, επί τούτου και προκειμένου να γίνουν πιο πιστευτοί, οργανώνουν διάφορα συνέδρια ή συσκέψεις. Εντούτοις, μέχρι σήμερα και παρά τις… προσπάθειές τους, δε φαίνεται να έχουν γίνει και πολλά πράγματα στον τομέα αυτό. Μάλιστα, αν δεν υπήρχε και το συγκρότημα της Costa Navarino, να έρχεται καμιά διασημότητα και να γράφουν οι κουτσομπολίστικες στήλες των εφημερίδων, ίσως τα μετρήσιμα μεγέθη τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής να ήταν και κάτω του μετρίου.
Τις προηγούμενες ημέρες μια ομάδα Γερμανών ειδικών στον τομέα αυτό επισκέφθηκε διάφορες περιοχές της χώρας και έδωσε ορισμένες ιδέες, μπούσουλα δηλαδή στους τοπικούς άρχοντες, που καλό είναι να τον μελετήσουν και οι δικοί μας εδώ, μπας και κάτι αλλάξει ουσιαστικά και επί τω βελτίω. «Κάντε τον τουρίστα να ερωτευτεί την Ελλάδα τόσο, που να μη θέλει να περάσει το καλοκαίρι μακριά της». Αυτό πρότειναν συνοπτικά. Και εξηγήθηκαν περαιτέρω. Το ελαιόλαδο είναι το δώρο της φύσης που μπορεί να οδηγήσει στην ανάκαμψη, ήταν η πρώτη συμβουλή. «Στη γερμανική τηλεόραση υπάρχουν καθημερινά πέντε με έξι ώρες εκπομπές μαγειρικής που εξαίρουν τη θερμιδική αξία του ελαιολάδου και ωθούν τους τηλεθεατές να το χρησιμοποιούν» παρατηρεί ο καθηγητής Τουριστικού Μάνατζμεντ στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, δρ Thomas Bausch, σε δηλώσεις του στην «Καθημερινή». «Οι Γερμανοί είναι πρόθυμοι να πληρώσουν αδρά για ποιοτικό λάδι, φτάνουν να δίνουν 25 ευρώ το μισόλιτρο για ιταλικό ελαιόλαδο, είναι επομένως απαραίτητο το ελληνικό λάδι να ανανεώσει την παρουσία του στις διεθνείς αγορές». Αντιστοίχως, στο πλαίσιο της γαστρονομικής «μόδας» πολλαπλασιάζονται τα σεμινάρια γευσιγνωσίας με επίκεντρο το ελαιόλαδο. «Πολλοί συμπατριώτες μας ξοδεύουν 400 ευρώ για να μάθουν να ξεχωρίζουν το καλό λάδι και να γεύονται τα αρώματά του, σε μια κλειστή αίθουσα για ένα διήμερο στο Μόναχο, όπου δεν υπάρχουν ελιές» συμπληρώνει ο ίδιος.